تاثیر رفاه روانی کارکنان بر ایجاد انگیزه جهت نوآوری در شرکت (موردمطالعه: شرکت های پتروشیمی استان بوشهر)

در دنیای رقابتی امروزه، نوآوری یک ضرورت و شرط بقای سازمان‌هاست که از طریق منابع انسانی امکان‌پذیر است. درواقع سرمایه فکری و منابع انسانی سازمان یکی از غنی‌ترین منابع به شمار می‌آید که با نیروی تفکر و نوآوری خود می‌توانند موجب رشد و توسعه سازمان شوند. بنابراین دستیابی سازمان به نوآوری تنها از طریق منابع انسانی و ایجاد انگیزه در کارکنان خود امکان‌پذیر خواهد بود. یکی از عواملی که می‌تواند به تقویت انگیزه کارکنان جهت دستیابی به نوآوری کمک کند، فراهم کردن آسایش و رفاه روانی منابع انسانی توسط سازمان است. لذا هدف این پژوهش ارزیابی رفاه روانی کارکنان و تاثیر آن بر ایجاد انگیزه در کارکنان برای نوآوری است. پژوهش حاضر از نظر هدف یک پژوهش کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده یک پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شرکت‌های پتروشیمی فعال در استان بوشهر می‌باشد. به‌علت بزرگ بودن جامعه آماری، از نمونه‌گیری استفاده شد. ابزارگردآوری داده‌ها، پرسشنامه است. روایی ابزار گرداوری داده‌ها از طریق روایی محتوا و پایایی آن از طریق روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرزار گرفت. پرسشنامه‌ پژوهش در اختیار 315 نفر از کارکنان شرکت‌های پتروشیمی استان بوشهر قرار گرفت. روش تجزیه‌و تحلیل داده‌ها در این پژوهش روش معادلات ساختاری است. یافته های پژوهش نشان داد که از تمامی شش بعد متغیر رفاه روانی یعنی استقلال، خویشتن پذیری، سلطه محیطی، رشد شخصی، هدف در زندگی و روابط مثبت با دیگران بر ایجاد انگیزه در کارکنان برای نوآوری تاثیر مثبت و معنا داری دارند.