ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر شدت و بزرگی سیلاب در دوره های آتی

هدف این پژوهش بررسی روند متغیرهای هیدرو-اقلیمی، آشکارسازی رخداد تغییر اقلیم و ریزمقیاس نمایی متغیرهای اقلیمی طی دوره های آتی و ارزیابی شدت و بزرگی سیلاب های آتی بود. ابتدا روند متغیرهای هیدرواقلیمی در استان تهران با استفاده از آزمون های من-کندال و سن بررسی شد. سپس داده های خروجی دماهای حداکثر و حداقل و بارش مدل گردش عمومی CANESM2 تحت سناریوهای تغییر اقلیم RCP2.6 و RCP8.5 با استفاده از مدل SDSM 4.2.9 ریزمقیاس شدند. در ادامه نیز از مدل HEC-HMS جهت بررسی شدت و بزرگی وقایع طی دوره های آتی در حوزه آبخیز امامه استفاده شد. نتایج نشان داد که 8/20 و 6/14% از سری های دمای حداکثر و دمای حداقل در دوره پایه روند افزایشی معنی دار داشتند. درصورتی که 5/5% از سری های زمانی بارش دارای روند افزایشی معنی دار بود. بنابراین بارش ماهانه طی دوره مشاهداتی همانند دوره های آتی، روند مشخصی نداشته، در بعضی ماه ها روند افزایشی و در بعضی از ماه ها روند کاهشی نشان داد. اما دماهای حداکثر و حداقل طی دوره های آتی دارای روند افزایشی بودند. مقادیر حجم و دبی اوج سیلاب های شبیه سازی شده تحت عنوان شدیدترین وقایع در هر دوره از نظر بزرگی برای دوره های آتی نسبت به دوره مشاهداتی کمتر بود. مقایسه شدیدترین وقایع با یکدیگر در دوره های مختلف بیانگر افزایش حجم و بزرگی سیلاب در سناریوی RCP2.6 نسبت به RCP8.5 بود. بنابراین، در شرایط تغییر اقلیم، انتظار می رود تعداد سیل ها و قدرت تخریب آن ها افزایش یافته و توصیه می شود مدیران و برنامه ریزان به خصوص در حوضه های شهری به این امر توجه نمایند.