نقش تعدیلی مالکیت نهادی بر ارتباط بین فرهنگ کنفوسیوس گرایی (مدیران) و ریسک سقوط قیمت سهام

به استناد پژوهش جبران و همکاران (2019)، یکی از عواملی که می تواند ریسک سقوط قیمت سهام شرکت ها را تحت تاثیر قرار دهد، فرهنگ کنفوسیوس گرایی (مدیران) است که تاکنون در ادبیات پژوهشی مالی و حسابداری، به این موضوع توجه نشده است. مدیران شرکت های مستقر در محیط کنفوسیوس گرایی، بیشتر تحت تاثیر هنجارهای اجتماعی قرار می گیرند و آنها اخبار بد را به موقع منتشر می-کنند و در نتیجه رویکردهای غیراخلاقی مدیریتی (مخاطرات اخلاقی) مهار شده و حتی لازمه این امر به ایمن سازی رفتارهای مدیریتی خواهد انجامید، منجر به تنزل ریسک سقوط قیمت سهام شرکت ها می شود و همچنین مالکیت نهادی به عنوان مکانیزم حاکمیت شرکتی می تواند ارتباط منفی فرهنگ کنفوسیوس گرایی و ریسک سقوط قیمت سهام شرکت ها را تضعیف نماید. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی نقش تعدیلی مالکیت نهادی بر ارتباط بین فرهنگ کنفوسیوس گرایی و ریسک سقوط قیمت سهام می باشد. برای انجام این پژوهش، اطلاعات صورت های مالی 116 شرکت بورسی در بازه زمانی 1388 تا 1398 جمع آوری شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل رگرسیون لاجیت و چندمتغیره با داده های تابلویی به روش های اثرات ثابت و تصادفی استفاده شده است. برای اندازه گیری فرهنگ کنفوسیوس گرایی از معیار موقعیت جغرافیایی از مدل دو (2015) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد بین فرهنگ کنفوسیوس-گرایی و ریسک سقوط قیمت سهام ارتباط وجود ندارد. همچنین، مالکیت نهادی موجب تضعیف ارتباط منفی بین فرهنگ کنفوسیوس گرایی و ریسک سقوط قیمت سهام شرکت ها نمی شود. ریسک سقوط قیمت سهام متوجه پیامدهای فرهنگ کنفوسیوس گرایی نمی گردد که این موضوع به شرایط حاکم در بازار سرمایه ایران برمی گردد و همچنین، متغیر فرهنگ کنفوسیوس گرایی یک موضوع جدید بوده و مبانی نظری آن و نیز میزان اهمیت آن عملا برای مدیران، سهامداران و سایر ذینفعان شرکت ها قابل لمس و یا مشهود نبوده است. در شرکت های ایرانی، مالکیت نهادی نیز نتوانسته است در تبیین ارتباط فرهنگ کنفوسیوس گرایی و ریسک سقوط قیمت سهام نقش موثری ایفا نماید.