تدوین مدل معادلات ساختاری رابطه علی اتحاد استراتژیک، انعطاف پذیری منابع انسانی و منابع تعارض سازمانی با مزیت های رقابتی در صنعت تولیدات ورزشی

هدف این پژوهش تدوین مدل معادلات ساختاری رابطه علی اتحاد استراتژیک، انعطاف پذیری منابع انسانی و منابع تعارض سازمانی با مزیت های رقابتی در صنعت تولیدات ورزشی بود. از نوع علی است و به شکل میدانی انجام شد. جامعه و نمونه پژوهش شامل 306 نفر از مالکان، مدیران، مدیران بازاریابی و مدیران فروش واحدهای تولیدی ورزشی شهر تهران می باشد. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه های اتحاد استراتژیک (صمدی،1392، 88/r=0)، مزیت رقابتی (ریحانی،1394، 88/r=0)، منابع تعارض سازمانی (خاکپور و همکاران،1394، 89/r=0) و انعطاف پذیری منابع انسانی (رایت و اسنل،1998، 86/r=0) پس از تایید روایی و پایایی، بین نمونه ها توزیع گردید و برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد اتحاد استراتژیک اثر مستقیم و معنی داری بر انعطاف پذیری منابع انسانی (27/0) و منابع تعارض سازمانی (34/0)، و منابع تعارض سازمانی اثر منفی و معنی داری بر انعطاف پذیری منابع انسانی (47/0-) دارد. همچنین انعطاف پذیری منابع انسانی بیشترین ضریب تاثیر را بر مزیت رقابتی (62/0) دارد، این ضریب تاثیر مجموع اثرات غیر مستقیم اتحاد استراتژیک و منابع تعارض سازمانی و همچنین اثر مستقیم انعطاف پذیری منابع انسانی بر مزیت رقابتی می باشد. بنابراین پیشنهاد می گردد که مدیران شرکت های تولیدی ورزشی با اعتماد کامل در اتحادها وارد شوند و سعی نمایند موارد درون سازمانی مانند اثربخشی هزینه ها و زمان که باعث ایجاد مزیت رقابتی می شوند را مد نظر داشته، تا بتوانند مزیت رقابتی موقتی را به یک مزیت رقابتی پایدار تبدیل نمایند.