اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی و انعطاف پذیری شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

تحمل پریشانی و انعطاف پذیری شناختی دو بعد اثرگذار در زندگی مبتلایان به بیماری دیابت است، درمان های شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی نقش مهمی در سلامت روانی و جسمی آنها دارد. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی و انعطاف پذیری شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.

 طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل تمامی بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکز دیابت مادر، درمانگاه تخصصی و فوق تخصصی طوبی و درمانگاه مصطفویان شهرستان ساری در سال 99-1398 بود. 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (15نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله طی 8 جلسه تحت درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی 90 دقیقه ای و به صورت گروهی هفته ای یک بار قرار گرفتند اما در مورد گروه کنترل در این مدت مداخله ای انجام نشد. پرسشنامه ی تحمل پریشانی هیجانی Simons و Gaher (2005) و پرسشنامه ی انعطاف پذیری شناختی Dennis و Wal Vander (2010) در مورد آنها اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS-23 انجام شد. میزان P کمتر از 05/0 معنی داری در نظر گرفته شد.

 نتایج نشان داد درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی (001/0, P< 74/28F=) و انعطاف پذیری شناختی (001/0, P<57/31 F=) تاثیر معناداری داشت.

 درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی و انعطاف پذیری شناختی موثر بود. بنابراین این مداخله می تواند برای کاهش مشکلات روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، مورد استفاده قرار گیرد.