بررسی جغرافیای اجتماعی زنان در سروده های پروین اعتصامی و دکترین جبران مضاعف آلفردآدلر

یکی از بخش‌های اصلی مورد بحث در جغرافیای اجتماعی، جغرافیای اجتماعی زنان شهری است. پروین اعتصامی، از شاعران برجسته‌ی عصر مشروطه و دوره حکمرانی رضاشاه است که اشعارش، در حوزه‌ی ادبیات از مضامین اخلاقی، اجتماعی و سیاسی برخوردار است و یکی از مضامین مطرح ایشان، سیمای زنان شهری است. در این پژوهش، تلاش بر آن است تا با یک رویکرد جغرافیایی اجتماعی زنان شهری، به این پرسش پاسخ داده شود که انواع واکنش‌ها و بازتاب عقده‌های حقارت و شیوه‌های جبران در برابر جامعه‌ی حاکم، با توجه به دکترین جبران مضاعف آدلر در اشعار پروین اعتصامی چیست؟ روش انجام این پژوهش توصیفی تحلیلی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که با توجه به مولفه های جغرافیای اجتماعی زنان شهری می توان گفت که از آنجا که اعتصامی در سروده‌های خود، به ترسیم هویت و جایگاه زنان در جامعه‌ی سنتی و مردسالار اهمیت ویژه‌ای داده است، نتایج حاکی از آن است که نادیده گرفته شدن او و همجنسانش در جامعه‌ی تحت تسلط فضای مردسالارانه، موجب ایجاد احساس حقارت و عقده‌های ناشی از آن شده است. با توجه به اوضاع و شرایط حاکم بر جامعه در عصر پروین، شاعر برای جبران مضاعف به عنوان نماینده‌ی زنان محروم و سرخورده، سیمای زنان جامعه را برجسته و مهم جلوه می‌دهد.