ارزیابی کیفیت آب خروجی از دستگاه های آب شیرین کن و تانکرهای آب شهرستان قم و مقایسه آن با استانداردهای ملی و WHO

با افزایش روند خشکسالی های اخیر و کمبود منابع آب آشامیدنی منجر به برنامه ریزی جهت شیرین کردن آب و راه اندازی ایستگاه های سیار گردید. هدف از این مطالعه، تعیین کیفیت میکروبی و فیزیکوشیمیایی آب خروجی از دستگاه های آب شیرین کن و تانکرهای شهرستان قم می باشد.

این مطالعه توصیفی- مقطعی به مدت یک سال با نمونه برداری ماهانه از آب خروجی دستگاه های تصفیه آب خانگی و تانکرهای سیار انجام شد. نمونه ها از نظر آلودگی میکروبی و کیفیت فیزیکو شیمیایی (pH ، TDS ، کدورت و کلرسنجی) مطابق روش استاندارد سنجش شدند. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS وExcel  آنالیز و با استانداردها مقایسه گردید.

مقادیر مثبت آلودگی کلیفرم گرماپای در تانکرها 34/13 درصد و در دستگاه های آب شیرین کن 35/4 درصد نشان داده شد.  میزان pH،TDS ، کدورت در حد مطلوب و مطابق استاندارد ملی و WHO گزارش شد.  آنالیز آماری T TEST نیز نشان داد، کیفیت میکروبی آب خروجی با متغیرهای ظروف آبگیری (021/0  ˂p)، شستشوی مخازن (001/0 P ˂)، آلودگی شیر خروجی (011/0 ˂) P ، تماس با گرد و غبار (014/0 P ˂)، بهداشت فرد توزیع کننده (026/0 P ˂)، درجه حرارت (033/0  ˂p)، زمان نگهداشت آب (019/0 P ˂) و بهسازی محیط (003/0  ˂p) رابطه معناداری دارد. ولی هیچ تفاوت معناداری در نحوه توزیع آب بین تانکرها و دستگاه های آب شیرین کن وجود نداشت (068/0 ˂ P).

با جلوگیری از آلودگی های ثانویه می توان کیفیت آب این جایگاه ها را مطلوب تلقی کرد. لذا باید ارزیابی دوره ای و منظم آب و آموزش در خصوص نگهداری و رعایت مسایل بهداشتی همواره مورد توجه قرار بگیرد.