جامعه پذیری و رابطه آن با میزان انضباط اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه از سال تحصیلی 94- 1393

هدف از تبیین این مقاله تعیین رابطه بین متغیرهای انضباط اجتماعی و جامعه پذیری و ابعاد آن هست. متغیر انضباط اجتماعی نیز بر اساس نظریه پارسونز به عنوان متغیر ملاک مطرح است و متغیر جامعه پذیری بر اساس نظریه های کولی، مید و پارسونز به عنوان متغیر مستقل (پیش بین) مطرح شده است. بر این اساس متغیر انضباط اجتماعی نیز شامل ابعاد نظم اقتصادی، نظم فردی، نظم در روابط خانوادگی، نظم اخلاقی و نظم تحصیلی است و متغیر جامعه پذیری از ابعاد مسیولیت پذیری، سازگاری، قانون پذیری و بلوغ اجتماعی شکل گرفته است. حجم نمونه در این تحقیق به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم نمونه از جامعه آماری دانش آموزان دبیرستان های دولتی شهر تبریز اخذ شده برابر با 241 نفر است. در این تحقیق از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شده و برای بررسی پایایی ابزار تحقیق از آلفای کرونباخ استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها و یافته های تحقیق حکایت از تایید فرضیه های اصلی تحقیق دارد که به وجود تفاوت متغیر انضباط اجتماعی با متغیر جامعه پذیری و ابعاد آن اختصاص دارد و تنها با بعد سازگاری تفاوت مشاهده نشد. بر این اساس بیشترین میزان تفاوت در ابعاد جامعه پذیری مربوط به متغیر مسیولیت پذیری با انضباط اجتماعی است. هم چنین، بر اساس نتایج حاصل از آنالیز واریانس یک طرفه ابعاد نظم اقتصادی و نظم اخلاقی با میزان متغیر وابسته جامعه پذیری و میزان آن تفاوت مشاهده شد. هم چنین نتایج حاصل از بررسی رابطه متغیرهای زمینه ای با متغیرهای تحقیق نشان دهنده ی این است که رابطه متغیرهای جنسیت و درآمد خانواده با متغیرهای تحقیق معنی دار بوده و متغیرهای منزلت شغلی والدین، تحصیلات والدین، بعد خانواده و رشته تحصیلی رابطه معنی داری با متغیرهای تحقیق نداشته اند.