بررسی رابطه همنشینی دوستانه با مسئولیت پذیری اجتماعی (کارکنان شهرداری کلانشهر تبریز)

هدف این مطالعه بررسی رابطه همنشینی دوستانه با میزان مسیولیت پذیری اجتماعی کارکنان شهرداری تبریز می باشد . که با استفاده از روش تحلیلی پیمایشی انجام گردید . جامعه ی آماری این مطالعه کارکنان شهرداری کلان شهر تبریز است . ابزار مورد استفاده پرسشنامه است که سیوالات آن بر اساس طیف لیکرت در پنج درجه تنظیم گردید. حجم نمونه مورد مطالعه با استفاده از فرمول کوکران 249 نفر بود که با استفاده از دو روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب گردید. برای ارایه نتایج از روش ها و آماره های توصیفی و نیز برای آزمون فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS انجام گردید. نتایج حاصل ازاین پژوهش نشان می دهدکه میانگین مسیولیت پذیری اجتماعی برابر 135 است که این نمره در مقایسه با میانگین مورد انتظار (105) درحد بالاتری قرار دارد و نشان می دهد که کارکنان در شهرداری مذکور از مسیولیت پذیری بیشتری برخوردارند. نتایج نشان می دهد مسیولیت پذیری اجتماعی کارکنان شهرداری تبریز با همنشینی دوستانه رابطه ای معنادار دارد .