بررسی تطبیقی نقش تغییرات ساختاری در شکل گیری تشکل های زنان در دوره پهلوی ها و جمهوری اسلامی ایران

این مقاله به بررسی  جایگاه تغییرات ساختاری در شکل گیری تشکل های زنان در دوره پهلوی و انقلاب اسلامی می پردازد. فرضیه مقاله این است که با رویکرد تطبیقی، تغییرات ساختاری در دوره پهلوی به گزینشی و دولتی بودن تشکل های زنان منجر شده، درحالی که در جمهوری اسلامی امکان تنوع گفتمانی در شکل گیری تشکل های زنان مشهود است. نتایج تحقیق نشان می دهد پهلوی اول و دوم تلاش می کرد تا احزاب زنان را به سمت مولفه های غیرسیاسی و تحت هدایت معتمدین خود جهت دهی کند. به همین نسبت تشکل های زنانه در دوره پس انقلاب اسلامی از یک طرف در راستای آرمانها و ارزش های اسلامی بوده است و از طرف دیگر علاوه بر تشکل های رشد یافته در بستر گفتمان حاکم در کشور، از دل گفتمان های غیردولتی همچون سکولاریسم نیز ظهور کرده اند. بنابراین به دلیل فضای بازتر سیاسی در جمهوری اسلامی، برعکس دوران پهلوی، تشکل های زنان موفق شدند مناصب سیاسی و مدیریتی و حتی پست های نمایندگی مجلس و وزارتی را نیز بدست بیاورند. روش تحقیق در این مقاله کیفی از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها به شیوه کتابخانه ای و به شیوه فیش برداری جمع آوری شده است.