رویکردهای نوین تحول فرهنگ سازمانی با الهام از آموزش های سنتی در ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رویکردهای نوین تحول فرهنگ سازمانی با الهام از آموزش های سنتی در ایران بود. این پژوهش از دید هدف، کاربردی، از نظر ماهیت، توصیفی و از نظر روش، کیفی-کمی و اکتشافی- پیمایشی است. در این پژوهش در رویکرد کیفی با روش استعاره پردازی سازمان به مثابه سیمرغ و بهره گیری از مضامین عرفان ایرانی، نسبت به شناسایی مولفه های تحول فرهنگ سازمان، اقدام و سپس با جمع آوری نظرات صاحب نظران، میزان موافقت با مولفه های یاد شده بررسی شده و نتایج با انجام آزمون های آماری و رویکرد کمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقق نشان می دهد مولفه های تحول فرهنگ در سازمان به مثابه سیمرغ می توانند در توضیح پیچیدگی های سازمان و مدیریت در عصر حاضر، برای رسیدن به افق های جدید راهگشا باشند.از جمله این آموزه ها عبارتند از: فرآیندگرایی و شبکه محوری، طراحی ساختار هولوگرافیک و ایجاد نظام های موقتی و برنامه ریزی اقتضایی و انعطاف پذیرمتناسب با آن، خود رهبری، خود سازماندهی و خود ترمیمی سازمان، سیستم های توزیع کنترل شده، برقراری نظم مبتنی بر وحدت و مدیریت ثبات و ناپایداری هم زمان، فرهنگ سازمانی نقدپذیر و انطباق پذیر با تنوع و چالاکی، استفاده از هم افزایی و افزایش بهره وری حرکت جمعی، همت فزاینده و تعهد به اهداف سازمان، جمع سپاری و هوشمندی جمعی سازمان در تیم های کل گرا، رویکرد شهودی و ابتکاری برای تصمیم گیری و یادگیری مستمر، رفتار متناسب با شخصیت کارکنان و مخاطبان سازمان در مسیر تحقق هدف، شناسایی نقاط اهرمی (اثر پروانه ای)، بلندنظری و آینده پژوهی در سازمان.