تعیین نقش هوش معنوی و تحمل پریشانی در پیش بینی اضطراب کرونا در دانشجویان

شیوع گسترده کرونا موجب استرس، نگرانی و اضطراب در گروه های مختلف از جمله دانشجویان شده است، بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین نقش هوش معنوی و تحمل پریشانی در پیش بینی اضطراب کرونا در دانشجویان بود.

پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر بیرجند در سال تحصیلی 1399-1400 بودند، 260 نفر به روش نمونه گیری در دسترس که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، انتخاب و به صورت اینترنتی در پژوهش شرکت داشتند؛ و به پرسش نامه هوش معنوی کینگ (2008)، تحمل پریشانی سیمون و گاهر (2005) و اضطراب کرونا علی پور و همکاران (2020) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.

نتایج نشان داد همبستگی معکوس و معنی داری بین تحمل پریشانی (566/0- =r) و هوش معنوی (618/0- =r) با اضطراب کرونا وجود داشت (01/0>P)، همچنین نتایج نشان داد که هوش معنوی (6/33 درصد) و تحمل پریشانی (8/38 درصد) از واریانس اضطراب کرونا را پیش بینی می کنند.

با توجه به نتایج پژوهش، با افزایش تحمل پریشانی و هوش معنوی و ابعاد آن ها، می توان اضطراب دانشجویان را در دوران کرونا کاهش داد؛ بنابراین در برنامه های مبتنی بر کاهش اضطراب کرونا، توجه بیشتر به تحمل پریشانی، هوش معنوی و ارتقای آن در دانشجویان ضروری به نظر می رسد.