طراحی مدل نقش سرمایه اجتماعی بر اوقات فراغت زنان با تاکید بر فعالیت های ورزشی

هدف تحقیق حاضر ارایه مدلی از تاثیر سرمایه اجتماعی بر گرایش اوقات فراغت ورزشی بانوان در شهر تهران بود. روش انجام پژوهش آمیخته بود، با استفاده از تکنیک دلفی پرسشنامه محقق ساخته‌ای در مقیاس پنج ارزشی لیکرت در مورد متغیرهای سرمایه اجتماعی و گرایش اوقات فراغت طراحی گردید و بعد از تایید روایی 8 نفر از صاحب‌نظران مدیریت ورزشی؛ پایایی پرسشنامه ها نیز به دست آمد. جامعه آماری شامل کلیه بانوان استفاده‌کننده از خدمات ورزشی بوستان های مناطق 22 گانه شهر تهران بود که بر اساس نمونه گیری خوشه ای، 5 منطقه از شهر تهران انتخاب و با نمونه گیری تصادفی 245 نفر گزینش شدند. داده های بخش کمی با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری از طریق از نرم افزارهای spss و لیزرل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از مدل نشان داد که ارتباطات اجتماعی، تعلق اجتماعی و سلامت اجتماعی بر گرایش اوقات فراغت بانوان تاثیرگذار است. درنهایت به مدیران شهری توصیه می شود برنامه های فراغتی در سطح شهر تهران به‌گونه‌ای طراحی گردد که به‌صورت یک برنامه قابل‌درک جهت رشد و شکوفایی شرکت‌کنندگان در نظر گرفته شود.

از فواید اوقات فراغت این است که با ایجاد ظرفیت هایی جهت مشارکت بانوان در فعالیت های ورزشی و اجتماعی لحظات فرح بخشی را برای مشارکت کنندگان فراهم می آورد. در فضای فعلی شهر تهران که بانوان نقش های اجتماعی متعددی چه در قالب خانواده و چه در محیط کار بر عهده دارند؛ جهت اکتساب روحیه ای شاد و تعمیم این روحیه به نقش های اجتماعی، شرکت در فعالیت های فراغتی مبتنی بر ورزش می تواند اثربخش باشد. از این رو برنامه ریزان اجتماعی بایستی با پیشایند های کلیدی گرایش بانوان به فعالیت های فراغتی مبتنی بر ورزش آشنا باشند و این عوامل را شناسایی نمایند. با توجه به پیشینه پژوهش به نظر می رسد برخی عوامل اجتماعی می توانند بر گرایش بانوان به اوقات فراغت تاثیرگذار باشد. فعالیت های ورزشی به‌عنوان یکی از جنبه های اوقات فراغت به‌مثابه فعالیتی اجتماعی است که عوامل اجتماعی می تواند گرایش به آن را پدید بیاورد. با توجه به آنچه گفته شد هدف اصلی از تحقیق حاضر بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر اوقات فراغت بانوان با تاکید بر فعالیت های ورزشی در شهر تهران است.

روش انجام پژوهش آمیخته بود، با استفاده از تکنیک دلفی پرسشنامه محقق ساخته‌ای در مقیاس پنج ارزشی لیکرت در مورد متغیرهای سرمایه اجتماعی و گرایش اوقات فراغت طراحی گردید و بعد از تایید روایی 8 نفر از صاحب‌نظران مدیریت ورزشی؛ پایایی پرسشنامه ها نیز به دست آمد. جامعه آماری شامل کلیه بانوان استفاده کننده از خدمات ورزشی بوستان های مناطق 22 گانه شهر تهران بود که براساس نمونه گیری خوشه ای، 5 منطقه از شهر تهران انتخاب و با نمونه گیری تصادفی 245 نفر گزینش شدند. داده های بخش کمی با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری از طریق از نرم افزارهای spss و لیزرل مورد بررسی قرار گرفت.

با توجه به یافته های حاصل از مدل تحقیق مبنی بر تاثیر فاکتورهای اجتماعی بر گرایش اوقات فراغت بانوان شهر تهران و تاثیرگذران اوقات فراغت مبتنی بر ورزش در بهبود شاخص های سلامتی فردی و اجتماعی به مدیران و برنامه ریزان شهری توصیه می شود برنامه های فراغتی در سطح شهر تهران به گونه ای طراحی گردد که به‌صورت یک برنامه معنادار و قابل‌درک جهت رشد و شکوفایی شرکت‌کنندگان در نظر گرفته شود و بانوان حاضر در برنامه های فراغتی و ورزشی خود را متعلق به گروه اجتماعی حاضر در آن بدانند. اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت های ورزشی بر بسیاری از جنبه های سلامت فردی و اجتماعی تاثیر مثبتی دارد. از طرفی برنامه های تفریحی و فراغتی که برنامه ریزان به‌صورت گروهی تدارک می بینند، بایستی فاکتورها و پیوندهای اجتماعی میان بانوان را تقویت کند.