تغییر در ویژگی ‏های رشدی، بیوشیمیایی و جذب عناصر غذایی Salvia officinalis L. در پاسخ به سطوح مختلف نیتروژن

با هدف بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن (صفر، 70، 140 و 210 میلی‏گرم بر لیتر) بر برخی ویژگی‏های رشدی، بیوشیمیایی، جذب عناصر غذایی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) و بازده اسانس در گیاه دارویی مریم ‏گلی (Salvia officinalis L.) در شرایط کشت هیدروپونیک، آزمایشی گلدانی بر پایه طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1398 انجام شد. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که با افزایش سطح نیتروژن ویژگی‏های رشدی گیاه افزایش یافت، به طوری که سطح 210 میلی‏گرم بر لیتر نیتروژن نسبت به عدم کاربرد آن به‏ترتیب سبب کاهش 54.19، 72.59، 39.49، 82.52، 42/51، 272.20، 71.46، 95.17، 90.31، 82/95، 92.30 و 83.46 درصدی قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، گره و برگ، طول میانگره، طول و عرض برگ، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک اندام هوایی و نسبت وزن خشک اندام هوایی به وزن خشک ریشه شد. کاربرد 210 میلی‏گرم بر لیتر نیتروژن به‏ترتیب سبب افزایش 57/9، 6/266 و 87/14 درصدی محتوای نسبی آب برگ، پرولین و بازده اسانس و کاهش 30.45 و 51.51 درصدی نشت الکترولیت و مالون دی‏آلدیید نسبت به عدم کاربرد نیتروژن شد. همچنین پایین ترین سطح نیتروژن به‏ترتیب سبب کاهش 32.65، 85.13 و 56.89 درصدی پتاسیم، فسفر و نیتروژن نسبت به بالاترین سطح نیتروژن شد. نتایج این آزمایش نشان داد که سطوح مختلف نیتروژن می تواند بر رشد و میزان اسانس مریم گلی تاثیرات متفاوتی داشته باشد. براساس یافته های پژوهش حاضر، کاربرد 210 میلی گرم بر لیتر نیتروژن به واسطه بهبود صفات مورد مطالعه برای کشت و کار مریم گلی پیشنهاد می شود.