تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی چربی موش به سلول های شبه هپاتوسیت با استفاده از داربست سه بعدی ژلاتین/لامینین

استفاده از کشت سه بعدی به منظور افزایش دانسیته سلولی و نیز ایجاد بستری مناسب جهت رشد و تکثیر و تمایز سلول های بنیادی یکی از روش های مهم جهت کاربرد آنها در مهندسی بافت است. در این تحقیق از سلول های بنیادی مزانشیمی بافت چربی به دلیل سهولت دستیابی و مقدار فراوان آن، جهت تمایز به سلول های شبه کبدی با هدف بررسی تاثیر کشت سه بعدی بر روی داربست سه بعدی ژلاتین/لامینین استفاده شده است.

استخراج سلول های مزانشیمی از چربی زیر پوستی ناحیه شکمی موش C57، به روش هضم آنزیمی انجام شد. بنیادی بودن سلول های استخراج شده از طریق آنالیز فلوسایتومتری و مشاهده بیان مارکرهای اختصاصی سلول های بنیادی و عدم بیان مارکرهای اختصاصی هماتوپویتیک (CD45) و لکوسیت (CD34) بررسی شد. عدم سمیت داربست با روش MTT بررسی شد. سلول های بنیادی، بر روی سطح پلی استیرن و سطح پوشیده شده از لامینین و داربست ژلاتین/لامینین کشت داده شد و به مدت 21 روز طی دو مرحله توسط فاکتورهای رشد تیمار شد. تمایز سلول ها با روش های بیوشیمیایی اوره، ذخیره گلیکوژن بررسی شد.

بیان مارکرهای اختصاصی سلول های بنیادی و عدم بیان مارکرهای CD45 و CD34 تایید شد. توان تمایزپذیری این سلول ها به سلول های چربی و استخوان به اثبات رسید.

پوشش دادن داربست سه بعدی ژلاتین با لامینین باعث افزایش اثر چسبندگی سلول های بنیادی مزانشیمی بافت چربی موش شده و نیز حضور این داربست، تمایز این سلول ها را به سلول های شبه هپاتوسیت در حضور فاکتورهای رشد افزایش می دهد.