بررسی بینامتنی رمان نوجوان «کابوس ماهان» نوشته مجید شفیعی

بینامتنیت یکی از تکنیکهایی است که میتواند به خلق رمانهای جدید بر پایه متون کهن کمک کند. مطالعات بینامتنی یکی از رویکردهای مهم در پژوهشهای ادبی معاصر است و طبق آن، هر متن ادبی، بازخوانش و زایشی از آثار ادبی پیشین یا معاصر است. مجید شفیعی، از نویسندگان برجسته حوزه کودک و نوجوان کشور و برنده چندین جایزه ادبی، از جمله کسانی است که به این قالب ادبی روی آورده است. رمان «کابوس ماهان»، نوشته مجید شفیعی، بر پایه بینامتنیت و در پی بکار گرفتن شیوه ای تازه در روایت و گریز از شیوه‌های سنتی است.

پژوهش پیش رو، مطالعه‌ای نظری به شیوه کتابخانه ای است که محدوده و جامعه مورد مطالعه آن هفت پیکر نظامی و کابوس ماهان را در برمیگیرد.

درونمایه ستم‌ستیزی و زیاده‌خواهی در دو داستان و استفاده نمادین از نور در مقابل ظلمت از مفاهیم مشترکی است که با آن روبرو هستیم و استفاده از رنگ و نور نیز با بسامد بالایی که دارد، وجوه بینامتنی را در اثر فوق قوت بخشیده است.

 شفیعی از بینامتنیت صریح تعمدی و بینامتنیت ضمنی بر پایه هفت پیکر در این اثر خویش استفاده کرده است و از شگردهای داستان‌پردازی و مفاهیم مشترک نیز بهره برده است.