تفسیر موقعیت اولیه رالز با توجه به نظریه ی خودآیینی کانت

جان رالز (2002-1921)مهمترین فیلسوف سیاسی قرن بیستم است. او دو دوره ی فکری دارد، دردورهی اول فکری خود که در کتاب نظریه ای درباره ی عدالت نمایان میشود، از کانت در حوزه ی فلسفه ی اخلاق اثر پذیرفته است. کانت انسان را خودآیین میداند؛ هرگاه شخص بر اساس عقل خود،به انتخاب اصول بپردازد به صورت خودآیین عمل کرده است. شخص فقط باید بر اساس اصولی که خودش انتخاب کرده است عمل کند. در نظر کانت، تصمیم شخص به پیروی از امیال به جای متابعت از عقل خویش، نمونه ی اعلای دیگرآیینی است. رالز در نظریه ی عدالت خویش از موقعیتی به نام موقعیت اولیه نام میبرد که در آن موقعیت فرد نسبت به منافع فردی خویش ناآگاه است و ازاین طریق به انتخاب اصول عدالت میپردازد. اصولی که در این موقعیت انتخاب میشود، عین عدالت است. فرد حاضر در موقعیت اولیه ی رالز که در پشت پرده ی بیخبری قرار گرفته است شباهت فراوانی با فرد عقلانی و خودآیین کانت دارد. هر دو برای فردی که میخواهد دربارهی اصول عدالت داوری کند و اساس و پایه ای اخلاقی را پی بریزد، شرایطی را در نظر میگیرند: این فرد باید خودآیین و آزاد باشد و این خودآیینی در سایه ی نادیده گرفتن منافع فردی حاصل میشود. همچنین در هردو نظریه، اصول توسط افرادی عقلانی انتخاب میشوند و این افراد تنها تحت قوانینی که خودانتخاب کردهاند، عمل میکنند.