مولفه های پایداری در اشعار «محمد الصغیر اولاد احمد؛ شاعر انقلاب تونس»

در رویدادهای مهم تاریخ معاصر و تغییرات سیاسی و اجتماعی تونس، اشعار و موضع گیری های تند، گزنده و طنزآمیز محمد الصغیر اولاد احمد (1955-2016)، همواره چالش برانگیز و اثرگذار بوده است. در جریان انقلاب یاسمین سال 2010 اولاد احمد به عنوان شاعر انقلاب و یا سخنگوی شعری انقلاب، بیش از پیش پرآوازه تر و در کنار شابی جاودانه گردید. این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی می کوشد جلوه هایی از شعر پایداری در اشعار و موضع گیری های اولاد احمد را نشان دهد. نتیجه بحث نشان می دهد که باورهای دینی و ملی اولاد احمد به او کمک کرد تا ضمن ستایش ایستادگی در برابر ستم، به نکوهش سکون و انفعال و به دنبال آن فقر مادی و معنوی جامعه بپردازد. حمایت از نهضت های آزادی بخش و مقاومت فلسطین، آمیختگی مفهوم وطن- مادر، توجه به آوارگان و محرومان جامعه، تمجید از مقام و منزلت شهیدان وطن از پربسامدترین اندیشه های شاعر است. محرومیت از مناصب و خدمات دولتی، زندان، ممنوعیت نشر آثار و حتی تکفیر، از پیامدهای این مبارزه بود، ولی او هرگز ناامید نشد و همین روحیه را به مخاطبان و مردم تونس منتقل کرد.