مقایسه توانایی روشهای مختلف ترکیبی در ارزیابی آسیبپذیری آبهای زیرزمینی در آبخوان دشت قروه - دهگلان
دشت قروه- دهگلان بزرگترین دشت استان کردستان است که از نظر کشاورزی اهمیت زیادی برای این استان دارد. در سالهای اخیر با توسعه کشاورزی، تمایل به استفاده از کودهای شیمیایی افزایش یافته و آبخوانهای این دشت را در معرض آلودگی قرار داده است. بنابراین، تعیین مناطق آسیبپذیر برای مدیریت نواحی در معرض خطر، امری ضروری است. در تحقیق حاضر آسیبپذیری آبخوان دشت قروه- دهگلان با استفاده از روشهای DRASTIC، SINTACS و SI بررسی شده است. برای دست یابی به نتایج بهتر، روش های منفرد یادشده با روشهای ترکیبی نظارت شده شامل مدل فازی ساجنو، الگوریتم ژنتیک و نیز روش های نظارت نشده شامل روش مربوط به شاخص همبستگی (CI) ترکیب شدند. نتایج نشان داد شاخص همبستگی هر سه روش ترکیبی بیشتر از روشهای منفرد (DRASTIC، SINTACS و SI) است و بین روشهای ترکیبی، مدل فازی ساجنو بیشترین شاخص همبستگی را دارد و همچنین ضریب همبستگی این روش از باقی روشهای ترکیبی و منفرد بیشتر است. مدل فازی ساجنو توانست 37 درصد ضریب همبستگی و 7 درصد شاخص همبستگی را نسبت به نتایج بهترین مدل منفرد افزایش دهد. بنابراین، روش ترکیبی نظارت شده مدل فازی ساجنو برای ارزیابی آسیبپذیری آبخوان دشت قروه-دهگلان نسبت به بقیه روشها بهتر است . براساس مدل فازی ساجنو، بخشهای شمال غرب و جنوب شرق دشت پتانسیل آلودگی بیشتری نسبت به سایر مناطق آنجا دارند و باید محافظت بیشتری از این مناطق صورت بگیرد. بنابراین، می توان از روش ترکیبی نظارت شده مدل فازی ساجنو برای بررسی آسیب پذیری آبخوانهای دیگر نیز استفاده کرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.