محورهای حاکمیت بالینی در مراقبت های اولیه سلامت مبتنی بر پزشک خانواده در استان مازندران: دیدگاه ذی نفعان

حاکمیت بالینی یکی از چارچوب های مهم در زمینه ارتقا مستمر کیفیت و ایمنی در نظام های بهداشتی و درمانی به شمار می رود. شناسایی محور های این رویکرد با توجه به شرایط بومی، از اولویت های مهم نظام سلامت است. مطالعه حاضر با هدف شناسایی دیدگاه ذی نفعان در خصوص محورهای حاکمیت بالینی در مراقبت های اولیه سلامت انجام گردید.

مطالعه ی حاضر از نوع کیفی است که با روش تحلیل چارچوب مفهومی در سال 1398-1399 انجام شد. جامعه آماری مطالعه افراد کلیدی سیاست گذار وزارت بهداشت، معاونت بهداشتی دانشگاه، شبکه بهداشت و درمان شهرستان، انجمن پزشکان خانواده، پزشکان خانواده و مرکز پژوهش های مجلس بودند. مشارکت کنندگان در این پژوهش به صورت هدفمند و گلوله برفی وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق مصاحبه ی نیمه ساختاریافته جمع آوری و تحلیل و کدگذاری آن ها با کمک نرم افزار 11 MAXQDA انجام شد.

با توجه به بررسی دیدگاه مصاحبه شوندگان، یافته های پژوهش در 4 بعد اصلی: ابعاد حاکمیت بالینی، پیش نیازها و ساختارها، متولیان تصمیم گیر و ابعاد سنجش کیفیت و ایمنی، دسته بندی و در 17 درون مایه فرعی که شامل: مشارکت جامعه، ممیزی بالینی، اثربخشی بالینی، مدیریت کارکنان، آموزش، استفاده از اطلاعات، مدیریت خطر، راهنماها و دستورالعمل ها، ارتقاء شاخص های سلامت، تجهیزات و امکانات، نظام ارجاع، تامین مالی، متولیان دخیل در سیاست گذاری، اثربخشی، کارایی، انسانی بودن خدمات و عدالت بودند، شناسایی و استخراج گردیدند.

با توجه به یافته ها جهت تسهیل اجرای حاکمیت بالینی راهکارهایی مانند زیرساخت های مناسب، تعهد مدیران، فرهنگ حمایتی، دانش کافی، پایش و ارزشیابی، فرهنگ سازی مناسب، امکانات و تجهیزات و منابع مالی کافی پیشنهاد می گردد.