تبیین شاخصه های کالبدی موثر در طراحی فضاهای درمانی- آموزشی کودکان سرطانی با نگرش معماری بیوفیلیک

سرطان، به عنوان یک عارضه و بیماری ، استرس و یاس را همواره برای بیمار به همراه دارد و به‌عنوان یک بیماری فلج‌کننده‌ روح و جسم تلقی می‌شود و فرد بعد از تشخیص، دچار ناامیدی زیادی ناشی از ترس غیرواقعی‌ از‌ مرگ‌ و کاهش ارتباط اجتماعی می‌گردد.ازآنجایی‌که اغلب محیط‌های درمانی برای بیماران سرطانی صرفا جنبه عملکردی و کاربری فضا دارند و اغلب محیط‌های صلب و خسته کننده ای‌ هستند و از طرفی در طراحی معماری به بعد روانی انسان‌ها در این فضاها پرداخته نشده است، لذا به ‌عنوان یک مشکل آسیب‌پذیر جدی برای این اقشار(بالاخص کودکان که اقشارحساس‌تر نسبت به این بیماری می‌باشند) همواره وجود داشته است. جدا شدن از طبیعت و الگوهای زیستی و نظام‌های در جریان زیست انسانی از معضلات و مشکلات اکو زیستی و زیست‌محیطی جوامع مدرن محسوب می‌گردد. در این راستا هدف تحقیق تبیین شاخصه های کالبدی موثر در طراحی فضاهای درمانی- آموزشی کودکان سرطانی با نگرش معماری بیوفیلیک می‌باشد.روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع کیفی و به صورت توصیفی تحلیلی و در قالب مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و بررسی و تحلیل نمونه های منطبق با رویکرد تحقیق می باشد.لذا نتایج پژوهش بدین گونه است که بهره وری از طبیعت به‌عنوان ساختارهای زنده در بحث بیوفیلیک از بعد روانی و معنوی در فضای درمانی (با انتخاب جانمایی مناسب،نوع و گونه،حس سبزینگی و شفابخشی،صورت درمانگری و روان‌درمانی،پاک‌کنندگی و ایجاد تنفس و...) زمینه کاهش استرس و اضطراب را در فضای معماری کودکان بیمار را فراهم می کند.