تدوین و بررسی اثربخشی بسته آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی بر کیفیت دلبستگی مادر-کودک و علائم نقص توجه/بیش فعالی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر تدوین و بررسی اثربخشی بسته آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی بر کیفیت دلبستگی مادر-کودک و علایم نقص توجه/بیش فعالی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بود.

جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر ابتدایی دارای علایم نقص توجه/بیش فعالی در سال تحصیلی 1398-1397 بودند که به مراکز مشاوره ناحیه آموزش و پرورش مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت در دسترس بود و تعداد 30 نفر مادر به همراه کودک بیش فعال خود انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس سیاهه تجدید نظر شده ی دلبستگی نسبت به والدین (به منظور اندازه گیری میزان ادراک دلبستگی به والدین) و پرسشنامه کانرز (فرم والدین) (جهت سنجش میزان اختلال بیش فعالی موردکودک از نظر مادر) بین مادرها توزیع گردید و بسته آموزشی تلفیقی توجه آموزی بر روی مادران و کودکان بیش فعال گروه آزمایش طی 12 جلسه اجرا گردید ولی گروه کنترل بدون هیچ گونه مداخله باقی ماند. بعد از اتمام مداخله درمانی، مجدا هر دو گروه، پرسشنامه های مذکور را تکمیل نمودند.

تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کواریانس) توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. نتایج نشان داد که همه فرضیه های تحقیق مورد تایید قرار گرفته اند (P<0.05). آموزش دلبستگی بر افزایش کیفیت دلبستگی مادر-کودک  وکاهش علایم نقص توجه/بیش فعالی دانش آموزان موثر بوده است.

از این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی باعث افزایش کیفیت دلبستگی مادر-کودک  وکاهش علایم نقص توجه/بیش فعالی دانش آموزان می شود.