بررسی تکثیر گیاه در حال انقراض دانه برفی (.Leucojum aestivum L) از طریق بذر و پیازهای پیش رس شده

دانه برفی از گیاهان زینتی- دارویی بومی شمال ایران است. به منظور تولید این گیاه در خارج از زیستگاه طبیعی آن، دو آزمایش مجزا شامل 1) تکثیر بذری از طریق پرایمینگ بذر با دما (4، 24 و 27 درجه سانتی گراد)، اسید جیبرلیک (50 و 100 میلی گرم در لیتر) و نیترات پتاسیم (1/0 و 2/0 درصد) و 2) تکثیر از طریق پیازهای پیش رس شده در دماهای 4، 24 و 27 درجه سانتی گراد به مدت 8 هفته، " 4 درجه سانتی گراد به مدت 4 هفته +  27 درجه سانتی گراد به مدت 4 هفته" و " 27 درجه سانتی گراد به مدت 4 هفته +  4 درجه سانتی گراد به مدت 4 هفته" اجرا شد. نتایج آزمایش پرایمینگ بذر نشان داد که بذرهای تیمار شده با دماهای 4 و 27 درجه سانتی گراد جوانه نزدند. مناسب ترین تیمار در افزایش درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول گیاهچه و شاخص بنیه طولی گیاهچه، 100 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک بود. در بین تیمارهایی که موفق به جوانه زنی شدند، کمترین مقادیر صفات ارزیابی شده به ترتیب متعلق به بذرهای تیمار شده با دمای 24 درجه سانتی گراد و 2/0 درصد نیترات پتاسیم بود. نتایج آزمایش پیش رس کردن پیازها نشان داد که تیمار پیازهای در حال رکود دانه برفی با دمای 4 درجه سانتی گراد به مدت 8 هفته جهت گلدهی این گیاه مناسب نیست. بیشترین تعداد گل (66/2)، قطر گل (70/21 میلی متر)، تعداد روز از کاشت پیاز تا پایان گلدهی (5/149 روز) و تعداد برگ (6 برگ) متعلق به پیازهای تیمار شده با 27 درجه سانتی گراد به مدت 8 هفته بود، اما این تیمار بیشترین زمان تا ظهور غنچه (5/117 روز) را بخود اختصاص داد و تیمار مناسبی برای پیش رسی نبود گرچه از نظر تعداد گل و برگ، قطر گل و تعداد روز از کاشت پیاز تا پایان گلدهی مناسب ترین تیمار بود. کمترین زمان تا ظهور غنچه (3/78 روز) با کاشت پیازهایی بدست آمد که با "27 درجه سانتی گراد به مدت 4 هفته + 4 درجه سانتی گراد به مدت 4 هفته" تیمار شده بودند؛ بنابراین این تیمار برای پیش رس کردن دانه برفی معرفی می شود.