تاملی در اندیشه سیاسی خواجه نصیرالدین طوسی؛ اجتماعات فاضله و غیرفاضله

«یوتوپیا» جایگاه مهمی در فلسفه سیاسی دارد که از مدینه فاضله افلاطون آغاز می شود و با «شهر خدا»ی آگوستین، «آرمان شهر» توماس مور و «مدینه آفتاب» کامپانلد تداوم می یابد. در مشرق زمین، فارابی و خواجه نصیر از مهم ترین فیلسوفانی هستند که مدینه فاضله را مورد بحث قرار داده اند. ضرورت پرداختن به اندیشه های خواجه نصیر و از جمله این بحث از چند امر ناشی می شود: اول این که ما هرقدر هم در حوزه های اندیشه و عمل سیاسی از تجربه های غرب استفاده کنیم، در نهایت باید با تکیه بر فرهنگ و اعتقادات خود و مبانی رسوم و فرهنگ ایران به نظریه پردازی به تبع آن عمل در حوزه سیاست و اجتماع بپردازیم و در راستا شناخت اندیشه های سیاسی قدما ضروری می نماید.