مدرن گری فرهنگی و بحران هویت

1. مشکل هویت
گفتمان هویت فرهنگی در جهان سوم، آرام‏آرام به جای گفتمان آزادی ملی که در آغاز روزگار پیدایش استعمار رواج یافته بود می‏نشیند. این گفتمان گونه نوی از ملی‏گرایی است که بیش از آنکه خود را با تناقض سیاسی آشکار کند با تناقض ایدیولوژیک نشان می‏دهد. عصری شدن ملت‏هایی که در گذشته مستعمره بودند، پی‏آیندهایی داشت که تهدیدکننده ارزشهای ویژه‏ای است که پیش از این مایه همرایی آنان در برابر اشغال‏گر بود. ما در دوران پیش، از حق تعیین سرنوشت و برپایی دولت مستقل و مقتدر ملی سخن می‏گفتیم، ولی امروز از چالش ها و مکالمه‏ها و حقوق وابسته به هویت فرهنگی سخن می‏گوییم.
گفتمان هویت، مانند هر ایدیولوژی، وجود حقیقتی ملموس (فرهنگ ویژه هر قوم و ملت) را فرض می‏گیرد حقیقتی که می‏کوشد درونمایه آن را روشن کند و گسترش دهد. گذر از انگاره فرهنگ به انگاره هویت، عناصر نوینی را پیش می‏کشد که در سطح تعریف فرهنگ و نیز پیوند میان فرهنگ و قدرت و سیاست و اقتصاد دست می‏برد