اثرات کاربرد خارجی هورمون های گیاهی بر عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک نخودفرنگی تحت آبیاری تکمیلی

به منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی در مراحل مختلف رشد و نمو نخود فرنگی (گلدهی، غلاف دهی، گلدهی + غلاف دهی) به همراه شرایط دیم (شاهد) و کاربرد خارجی هورمون های مختلف رشد شامل اکسین (IAA)، جیبرلیک اسید (GA3) و سیتوکینین (6-BAP) به همراه آب مقطر (شاهد)، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی اجرا گردید. نتایج نشان داد، اثرات متقابل آبیاری تکمیلی و هورمون بر عملکرد غلاف سبز، عملکرد بیولوژیک، وزن صد دانه، شاخص برداشت معنی دار بود. تعداد غلاف در بوته و دانه در غلاف نیز تحت تاثیر اثرات ساده آبیاری تکمیلی و هورمون قرار گرفتند. انجام آبیاری تکمیلی در دو مرحله گلدهی و غلاف دهی و کاربرد هورمون های سیتوکینین و اکسین موجب بیشترین عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و وزن صد دانه شد. کاربرد خارجی سیتوکینین باعث افزایش میزان کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II، شاخص زنده مانی، میزان قند و پروتئین محلول و محتوی نسبی آب برگ شد. به طورکلی انجام آبیاری تکمیلی و استفاده خارجی از هورمون-های رشد به ویژه سیتوکینین و اکسین می تواند جهت جلوگیری از مواجه شدن نخود فرنگی با تنش خشکی در مراحل حساس گلدهی و غلاف دهی و افزایش عملکرد اقتصادی آن مناسب باشد.