بررسی نقش پروپولیس (بره موم) به عنوان یک کاندیدای دارویی در بیان ژن سیتوکین پیش التهابی اینترلوکین -1 β در موش دچار آلزایمر

از عوامل مهمی که در پاتوژنز آلزایمر نقش دارد، فرایندهای التهابی است که از طریق اختلال در بیان سایتوکاین های التهابی ایجاد می شود. برای کاهش این فرآیندها و مهار عملکرد برخی از سایتوکاین های التهابی از ترکیبات دارویی مختلف استفاده     می شود. پروپولیس خاصیت ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی دارد. در این پژوهش تاثیر پروپولیس بر میزان بیان ژن اینترلوکین -1 β (IL-1β) در موش های مبتلا بررسی شد.

42 سر موش بزرگ آزمایشگاهی ویستار نر در چهار گروه کنترل، شم، آلزایمر و گروه دریافت کننده داروی پروپولیس طبقه بندی شدند. برای القای بیماری از اسکوپولامین استفاده شد. اسکوپولامین در نمک (NaCl 0.9٪)در غلظت 2/0 میلی گرم در کیلوگرم حل شد و به صورت صفاقی تزریق شد. پروپولیس نیز بعد از آماده سازی در سه غلظت 15، 20 و 25 میلی گرم بر کیلوگرم استفاده شد. ارزیابی تغییرات سلولی بافت مغز از طریق لام های هیستوپاتولوژی و تاثیر پروپولیس بر بیان تغییرات ژن اینترلوکین-1 بتا با Real-Time PCR انجام شد. 

در بررسی هیستوپاتولوژیکی، تغییرات سلولی در گروه تیمار شده با اسکوپولامین نسبت به گروهای کنترل و شم مشهود بود اما باگروه دریافت کننده پروپولیس  مشابه بود و تفاوت مورفولوژی درسازمان دهی سلول ها مشاهده شد. نتایج روش Real-Time PCR نشان داد، بیان ژن IL-1β در گروه تیمار شده با پروپولیس در مقایسه با گروه آلزایمر اختلاف معنی داری  دارد (05/0>p) دارد.

پروپولیس با کاهش بیان IL-1β می تواند به عنوان کاندید دارویی در درمان بیماری آلزایمر در نظر گرفته شود.