بازتولید نزاع جمعی؛ تحلیل محتوای جامعه شناختی پرونده های نزاع دسته جمعی شهرستان اهواز

نزاع، مسئله اجتماعی جوامع بشری است. نزاع دسته جمعی مسئله ای تاریخی است که فقط شکل بروز آن تغییر کرده است. ازآنجایی که نزاع جمعی با امنیت اجتماعی ارتباط نزدیک دارد، هدف از انجام پژوهش کنونی، تحلیل جامعه شناختی نزاع های دسته جمعی در شهرستان اهواز است که در سال 1397 و براساس پرونده های قضایی سال های 1394-1392 انجام شده است.

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و بر اساس روش، تحلیل محتوای کمی و سیاهه محقق ساخته می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه معکوس از اطلاعات 391 پرونده از پرونده های نزاع دسته جمعی سال های 1394-1392 موجود در شعبه اجرای احکام دادسرای انقلاب اسلامی شهرستان اهواز بود که به مراجع قضایی مراجعه کرده و دارای پرونده قضایی بودند. چهارچوب نظری پژوهش با استفاده از نظریه های جامعه شناختی فشار، کنترل اجتماعی و نظریه یادگیری تدوین شده است.

براساس تحلیل پرونده ها در این پژوهش، حدود 35 درصد از نزاع دسته جمعی در بین سنین 21 تا 25 سال رخ داده است. کمترین میزان نزاع دسته جمعی در تحصیلات کارشناسی ارشد و بیشترین میزان نزاع در تحصیلات دیپلم می باشد. میزان نزاع دسته جمعی در مردان بالاتر از زنان است. میزان نزاع دسته جمعی در مجردها و متاهل ها در یک سطح است. میانگین میزان نزاع دسته جمعی برحسب قومیت، متفاوت است.

عدم ارتباط آماری معنادار با پیشینه محکومیت در میزان بروز نوع نزاع دسته جمعی و شرکت بیشتر افراد فاقد پیشینه محکومیت در نزاع دسته جمعی، نقطه عطف جدیدی در نتایج نزاع دسته جمعی است و این نتیجه حاکی از روند روبه افزایش بروز نزاع دسته جمعی است. براساس نتایج پژوهش، 7/86 درصد از افراد، مراجعه به محاکم قضایی یا مراجع انتظامی را در نزاع جمعی پیشین نداشتند. براساس یافته های این پژوهش، میزان نزاع های دسته جمعی با عوامل اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و فرهنگی رابطه دارد. بین وجود سلاح با بروز نزاع های دسته جمعی، رابطه معنادار مستقیم و مثبت وجود دارد.