ارزیابی عملکرد اتصال فلنجی تیر به ستون فولادی با بکارگیری ورق موج دار در جان مقاطع I شکل و فناوری نانو در مصالح

از جمله نقاط ضعف اتصالات خمشی در زلزله های بزرگ، گسیختگی المان های تشکیل دهنده ی اتصال و خرابی اجزای اصلی سازه مانند ستون، قبل از خرابی سایر اعضا بوده، که خود منجر به خرابی کل سازه می گردد. بنابراین معرفی یک سیستم اتصال خمشی که با رفتار مناسب، بدون ایجاد خرابی در المان های اصلی اتصال و اعضای اصلی سازه، انرژی القایی زلزله را به خوبی مستهلک کند، ضروری می باشد. همچنین، یکی دیگر از دلایل کاهش مقاومت سازه ها در برابر زمین لرزه های بزرگ، عملکرد نامناسب مصالح مصرفی تحت تنش می باشد. لذا در مقاله حاضر، عملکرد لرزه ای اتصال فلنجی تیر به ستون فولادی با بکارگیری ورق موجدار در جان مقاطع I شکل و فناوری نانو در مصالح مورد بررسی قرار می گیرد. متغیرهای مورد بررسی به ترتیب شامل سه نوع شکل ورق در جان مقطع تیر (ساده، موج دار کرکره ای، موج دار ذوزنقه ای)، سه نوع ضخامت ورق و دو نوع خصوصیات مصالح (وجود و عدم وجود نانو ذرات) می باشند. بدین ترتیب 18 مدل عددی با ابعاد، خصوصیات و طول یکسان در حالت های مختلف با استفاده از روش اجزای محدود به کمک نرم افزار Abaqus شبیه سازی می شوند. در بیشتر حالت های مورد بررسی، افزایش میزان ضخامت ورق جان منجر به افزایش میزان جذب انرژی نمونه های مورد بررسی شده است. همچنین با افزایش ضخامت، مقادیر تنش های ایجاد شده در اکثر نمونه ها کاهش یافته است، این در حالیست که در نمونه های دارای شکل هندسی ذوزنقه ای اینگونه نبوده و با افزایش ضخامت از 10 به 20 میلیمتر، مقادیر تنش های ایجاد شده بیشتر شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش، افزایش ضخامت المان های سازه ای همیشه منجر به کاهش مقادیر تنش های وارده به سازه نشده و شکل هندسی المان در مقادیر تنش های وارده به سازه بسیار تاثیرگذار است.