ارزیابی پتانسیل وقوع روانگرایی برمبنای ارائه یک مدل احتمالاتی و انجام تحلیل های قابلیت اعتماد همراه با بررسی اهمیت نسبی عدم قطعیت پارامترهای مدل

بررسی پتانسیل روانگرایی خاک نقش مهمی در کاهش خسارات زمین لرزه ها دارد که به ‎دلیل پیچیدگی ماهیت خاک و زلزله امری دشوار است. مطالعات پیشین متفاوتی برای بررسی این پدیده انجام شده، اما این روش ها عمدتا به‎دلیل نادقیق بودن مدل سازی، درنظر نگرفتن عدم قطعیت های ناشی از پیچیدگی های خاک و زلزله، و یا استفاده از پایگاه داده های ناکافی با خطاهای زیادی روبرو هستند. در این مطالعه از روش استنباط بیژین به عنوان یک روش مدل سازی احتمالاتی با قابلیت به روز شدن و درنظرگرفتن عدم قطعیت پارامترهای مقاومتی و دینامیکی، با استفاده از یک پایگاه داده جامع از مشاهدات آزمایش نفوذ استاندارد مهمترین رخدادهای روانگرایی دنیا، برای توسعه تابع حالت حدی و ضریب اطمینان روانگرایی استفاده شد. برای نخستین بار با استفاده از روش قابلیت اعتماد مرتبه اول و مونت کارلو از روش نمونه گیری اهمیت و پیشینه نما در برآورد احتمال شکست و شاخص قابلیت اعتماد تابع حالت حدی روانگرایی خاک ها استفاده شد، سپس با کمک روش قابلیت اعتماد نمونه گیری پیشینه نما تابع چگالی احتمال (PDF) و تابع تجمعی احتمال (CDF) برای بررسی احتمال فراگذشت از مقادیر مورد نظر بدست آمد. آنالیزحساسیت مدل نیز برای برآورد اثرگذارترین عدم قطعیت صورت گرفت. درنتیجه ی این مطالعه، یک مدل احتمالاتی قدرتمند و کارا برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک ها توسعه داده شد. مقایسه نتایج حاصل از این مدل احتمالاتی با مدل های متعین و احتمالاتی متداول دیگر، کاهش قابل توجه در عدم قطعیت و انحراف معیار مدل، افزایش دقت، پیش بینی بهینه و درک کامل تری از رابطه ی بین احتمال شکست و ضریب اطمینان روانگرایی را نشان داد. روش های نمونه گیری مونت کارلو، نمونه گیری پیشینه نما و نمونه گیری اهمیت نیزتطابق بسیار خوبی در نتایج داشتند. در آنالیز حساسیت مدل پیشنهادی، عدم قطعیت پارامتر بزرگای زلزله به عنوان مهمترین عدم قطعیت مدل مشخص شد.