رابطه تفکر انتقادی و سلامت اجتماعی با گرایش به رفتارهای پرخطر در میان دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان میاندوآب

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تفکر انتقادی و سلامت اجتماعی با گرایش به رفتارهای پرخطر در میان دانش آموزان مدارس مقطع متوسطه اول شهرستان میاندوآب انجام شد.

تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان مدارس مقطع متوسطه اول شهرستان میاندوآب و نمونه آماری شامل 342 نفر از این دانش آموزان که تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران برآورد شد، می باشد. روش نمونه گیری مورد استفاده تصادفی طبقه ای بود. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه های سه گانه (پرسشنامه خطرپذیری نوجوانان ایرانی (IARS) هنجاریابی شده توسط زاده محمدی و همکاران و (پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز در بنیاد علمی مک آرتور ایالات متحده آمریکا در سال 2004) و (پرسشنامه تفکر انتقادی ریتکس هنجاریابی شده توسط کاظمیان (1396) گردآوری و با استفاده از آزمون های آماری پیرسون و رگرسیون با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفتند.

مولفه های تفکر انتقادی با توجه به سطح معناداری 05/0 و مقدار t پایین تر 96/1- دارای تاثیر منفی و معنادار بر گرایش به رفتارهای پرخطر می باشند. با توجه به مقدار ضریب تاثیر (Beta) میزان تاثیر خلاقیت بر گرایش به رفتارهای پرخطر 5/20 درصد، میزان تاثیر بالندگی بر گرایش به رفتارهای پرخطر 9/19 درصد و میزان تاثیر تعهد بر گرایش به رفتارهای پرخطر 6/61 درصد می باشد.

بر اساس نتایج پژوهش، تفکر انتقادی و مولفه های آن و همچنین سلامت اجتماعی و مولفه های آن رابطه منفی و معنی دار با گرایش به رفتارهای پرخطر در میان دانش آموزان مدارس مقطع متوسطه اول شهرستان میاندوآب دارد.