بررسی صدوری و دلالی روایات رضوی «تشبیه سلاح نبوی به تابوت بنی ‏اسرائیل»

نشانه‏ های امام ملاک اساسی در عرصه امام شناسی است؛ چنانکه در پرتو نوع نگرش به این مقوله مذاهب گوناگونی پدیدار شد. البته امامان معصوم (ع) از همان آغاز اهم نشانه ‏ها و ملاک‏ ها در این عرصه را بیان کردند، لیکن بنا بر روایاتی از اهل بیت (ع) به ویژه از امام رضا (ع)، سلاح رسول خدا (ص) به منزله «تابوت در میان بنی‏ اسراییل و نشانه امامت» یاد شده است. نظر به شهرت این روایات و ابهاماتی مانند وجه شباهت، سهم این تشبیه در احتجاج با مخالفان، این نوشتار بر پایه گونه ‏شناسی و تحلیل فضای صدوری در صدد واکاوی فقه ‏الحدیثی این دسته از روایات امام رضا (ع) است. بررسی ‏ها نشان می‏ دهد یادکرد روایی سلاح نبوی در گونه های «در شمار نشانه ‏های امام»، «تشبیه به تابوت بنی ‏اسراییل و پیوند با مقوله امامت» و «میراث اختصاصی اهل بیت (ع)» نمایان است و غالبا در دوران امام سجاد (ع) تا امام رضا (ع) در رویارویی با مدعیان دروغین امامت در برابر فرقه‏ های کیسانیه، زیدیه، عجلیه، فطحیه، اسماعیلیه، واقفه و... به ویژه بنی‏ عباس که همگی مدعی وراثت و خلافت نبوی بوده ‏اند، صادر شده است. از طریق استدلال به در اختیار داشتن سلاح نبوی، اهل بیت (ع) به عنوان وارثان ویژه سلاح و علم نبوی معرفی می‏ شدند که از ناحیه خداوند به امامت منصوب گشته ‏اند، چنانکه در قرآن، وارث بودن در کنار امامت ذکر شده و در قصه طالوت، آمدن تابوت مشتمل بر میراث انبیا، نشانگر اصطفا و نصب الهی طالوت بر خلافت بود.