مآخذ نویافته 75 رباعی از دیوان کبیر مولانا با تکیه بر نزهه المجالس

مصحح دیوان کبیر مولانا، استاد بدیع ‎الزمان فروزانفر و صاحب‎نظران دیگر عقیده  دارند که رباعیات مشترکی میان دیوان کبیر و منابع متقدم وجود دارد. با ردیابی رباعیات منسوب به مولانا در رباعیات گویندگان متقدم، می‎توان به گوشه ‎ای از منابع مطالعاتی و سرچشمه ‎های ذوقی و فکری مولانا دست یافت. یکی از مجموعه‎ های رباعی بازمانده از قرن هفتم، نزهه المجالس است. این کتاب حاوی 4125 رباعی از سیصد شاعر فارسی زبان است. علاوه بر 40 رباعی مشترک بین دیوان کبیر و نزهه المجالس که محمد امین ریاحی، در پانوشت نزهه المجالس به آن اشاره کرده‎ است، 75 رباعی دیگر از این مجموعه را در دیوان کبیر بازیافته ایم. سپس این رباعیات را در دواوین و متون ادبی متقدم جستجو کرده، منابع نویافته دیگری را برای تعدادی از رباعیات مشترک به دست آورده‎ایم. از مجموع 115 رباعی مشترک نزهه المجالس و دیوان کبیر، در 65 مورد، نام سراینده رباعی مشخص است که از 38 شاعر به دیوان کبیر راه یافته‎ اند. از این میان، سنایی با شش رباعی در صدر است. این رباعیات عینا و بدون تغییر در دیوان کبیر وارد نشده ‎اند؛ بلکه وجه مشترک آن ها، از شباهت در چهار مصراع تا شباهت در یک مصراع متغیر است.