ارزیابی کاربرد فناوری های اطلاعات و ارتباطات توسط ذی اثران در راستای ایجاد سایبرپارک های تخصصی در محیط درون شهری

امروزه، در دنیای مدرن و مجازی مفاهیم و کاربست های جدیدی ظهور کرده است مانند سایبرپارک که از تلفیق دو حیطه سایبر و پارک بوجود می آید. سایبرپارک ها، با هدف های مختلف و در بافت های متنوع به صورت تخصصی در حال رشد و توسعه هستند. یکی از مهمترین آنها، سایبرپارک تخصصی به ویژه در بافت دانشگاه می باشد. هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی نحوه استفاده ذی اثران از فناوری های اطلاعات و ارتباطات در فضاهای باز عمومی در دانشگاه در راستای ایجاد سایبرپارک تخصصی است. بنابراین، در این پژوهش سعی شده است از طریق واکاوی ابعاد مختلف فضاهای باز عمومی (نحوه استفاده کاربران از فضاهای باز عمومی، وضعیت فضای باز و وضعیت فناوری های اطلاعات و ارتباطات در محیط دانشگاه) در مجموعه پردیس باغ ملی دانشگاه هنر به عنوان نمونه مورد مطالعه، جنبه های مختلف ایجاد یک سایبرپارک تخصصی آموزشی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته تا گامی برای توسعه آنها برداشته شود. در این راستا، در ابتدا، با بهره گرفتن از بررسی موشکافانه و نظام مند پژوهش های پیشین به شیوه مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، چارچوب پژوهش تدوین و گردآوری داده ها به روش میدانی در قالب پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده انجام شده است. نهایتا، با بهره گیری از تحلیل کمی و بکارگیری نرم افزار آماری SPSS و تحلیل کیفی محتوایی و نیز به کمک راهبرد پژوهشی مطالعه موردی، تحلیل های استنباطی داده ها با استفاده از آماره خی دو و وی کرامرز محاسبه شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که لحاظ کردن گروه های سنی کاربران در این زمینه در تحقق ایجاد سایبرپارک تخصصی آموزشی و ارتقای مشارکت ذی اثران بیشترین تاثیرگذاری را خواهد داشت.