ارائه چهارچوب مفهومی برای تسهیل روند تعامل در محیط یادگیری الکترونیکی با استفاده از روش فراترکیب

پژوهش حاضر با هدف طراحی چهارچوبی مفهومی برای تعامل دانشجویان در محیط یادگیری الکترونیکی، با استفاده از روش فراترکیب انجام شده است. در این پژوهش، به منظور ایجاد همگرایی میان یافته های پژوهش های پیشین در حوزه تعامل در یادگیری الکترونیکی و ارایه چهارچوبی منسجم با انواع تعامل با بهره گیری از روش فراترکیب با استفاده از نرم افزارQSRNVIvo8 یافته های کیفی پژوهش های پیشین بررسی و تفسیر شد. در گام نخست، انواع تعامل در محیط یادگیری الکترونیکی از منابع منتخب که شامل 39 مقاله، پایان نامه و کتاب از پایگاه های داده ها بود، از میان 341 منبع اولیه به صورت هدفمند و با ارزیابی و امتیازبندی برمبنای بیشترین ارتباط با موضوع پژوهش انتخاب شدند. سپس در مراحل بعدی با استفاده از روش کدگذاری باز و کدگذاری محوری تجزیه وتحلیل شدند. نتیجه پژوهش، ارایه چهارچوبی مفهومی از انواع تعامل در محیط یادگیری الکترونیکی را در انواع مختلف [مشتمل بر تعامل یادگیرنده یادگیرنده، تعامل یادگیرنده محتوا، تعامل یادگیرنده استاد و تعامل یادگیرنده دستیار] و مولفه های آن و ارایه راهکارهایی به منظور تسهیل روند تعامل را در محیط یادگیری الکترونیکی نشان می دهد.