بررسی نقش میانجی شوخ طبعی مربیان در ارتباط علی رهبری تحول‏ آفرین (الهام بخش) با انگیزه پیشرفت ورزشی در ورزشکاران نخبه

هدف در این پژوهش توصیفی_تحلیلی که به صورت میدانی انجام گرفت، بررسی نقش میانجی شوخ طبعی مربی در ارتباط علی رهبری تحول‏آفرین (الهام بخش) مربیان با انگیزه پیشرفت ورزشی ورزشکاران نخبه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ورزشکاران تیم های ورزشی آقایان و بانوان استان خراسان رضوی حاضر در لیگ های برتر کشور در سال 1399 به تعداد کل 268 نفر بود که به صورت تصادفی ساده تعداد 158 نفر با استفاده از فرمول جدول مورگان و کرجسی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به پرسشنامه های استاندارد انگیزه پیشرفت ورزشی اسماعیلی (1393)، رهبری تحول آفرین باس و آولیو (2000) و گرایش به شوخ طبعی مارتین و همکاران (1988) پاسخ دادند. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها به تایید اساتید رشته مدیریت ورزشی رسید، همچنین پایایی ابزار با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تایید شد. جهت تحلیل داده ها و بررسی روابط بین متغیرها از روش معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس نسخه 2 استفاده شد. یافته ها نشان داد رهبری تحول آفرین (الهام بخش) و شوخ طبعی مربیان تاثیر معنی داری بر انگیزه پیشرفت ورزشی ورزشکاران دارد. همچنین شوخ طبعی، نقش میانجی در تاثیر رهبری تحول آفرین بر انگیزه پیشرفت ورزشی ورزشکاران دارد. با توجه به یافته ها باید گفت که مربیان می توانند به رهبران تحول آفرینی تبدیل شوند که برای ورزشکاران الهام بخش بوده و آن ها را به سطوح بالاتری از موفقیت هدایت نمایند.