بررسی آلاینده ها و سطوح عناصر معدنی گیاهان دارویی پرمصرف در استان مازندران

مصرف گسترده اشکال مختلف گیاهان دارویی، نظارت و پایش مستمر بر تولید وعرضه این گیاهان و بررسی آلاینده های فلزی و سموم کشاورزی درگیاهان دارویی را به جهت جلوگیری ازمخاطرات احتمالی ناشی ازمصرف آن ها، ضروری می سازد. لذا در مطالعه حاضر آلاینده ها و سطوح عناصر معدنی گیاهان دارویی پرمصرف در استان مازندران بررسی شد.

در این مطالعه توصیفی، 19 نمونه گیاهی شامل بادرنجبویه، نعنا فلفلی، گل گاوزبان، به لیمو، گل رز و... از 4 مزرعه تولید گیاهان دارویی در استان مازندران در شهرستان های بهشهر، ساری، بابل و بلده نور در بهار و تابستان سال 1399 جمع آوری شد. اندازه گیری عناصر موجود در گیاه با دستگاه پلاسمای جفت شده القایی و بررسی باقیمانده سموم کشاورزی با روش کروماتوگرافی گازی انجام شد.

در گیاهان مورد مطالعه، هیچ مقداری از سموم کشاورزی تشخیص داده نشد. سطوح متفاوتی از فلزات سنگین و عناصر ضروری در نوع یکسانی از گیاهان، می تواند ناشی از عوامل متعددی از جمله آلودگی آب، خاک و هوا باشد. بیش ترین مقدار سرب برای گیاه به لیمو از شهرستان بهشهر با مقدار ppm 5/938 و پس از آن ppm 4/431 برای گیاه نعنا فلفلی از شهرستان بابل بود. بیش ترین میزان کادمیوم گزارش شده در نمونه های گیاهی مربوط به گیاه استویا از شهرستان ساری (ppm 0/291) بود.

با وجود فقدان نسبی خطرات حاصل از یافته های مطالعه حاضر، بهتر است اشکال مختلف گیاهان دارویی با احتیاط مصرف شوند. همچنین لازم است مزارع کشت گیاهان دارویی به طور منظم از نظر وجود آلاینده ها مورد پایش قرار گرفته و احتیاط هایی برای مهار آلودگی فلزات سنگین در غذاهای گیاهی انجام شود