تبیین مدل عملکرد صادراتی فرآورده های نفتی ایران

بهبود عملکرد صادراتی همواره یکی از اهداف اصلی شرکت ها و بنگاه های بین المللی می باشند. با توجه به جایگاه صنعت نفت در سند چشم انداز بیست ساله کشور، بند 4 سیاست های کلی انرژی و به دلیل نبود مدل جامع عملکرد صادراتی فرآورده های نفتی ایران، این پژوهش می تواند راهکاری مناسب برای رشد و توسعه این صنعت، به خصوص در سطح بین المللی گردد. روش پژوهش این مطالعه، روش پدیدارشناسی و جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان بازاریابی و صادرات شاغل در صنعت نفت می باشند. از نمونه گیری غیر احتمالی و روش نمونه گیری هدف مند (گلوله برفی) استفاده شد. با توجه به رهیافت کیفی پژوهش، برای جمع آوری اطلاعات از ابزار مصاحبه عمقی نیمه ساختار یافته استفاده و با توجه به قاعده اشباع، تعداد 7 مصاحبه انجام شد. جهت اعتبارسنجی از اعتبار سازه، درونی، تفسیری و توصیفی بهره برده و برای تایید پایایی از روش بازبینی پس از کدگذاری استفاده شد. پس از کدگذاری باز، محوری، انتخابی و استفاده از نرم افزار اطلس می توان گفت که عوامل اصلی تشکیل دهنده پیشایندهای عملکرد صادراتی فرآورده های نفتی ایران در قالب چهار متغیر اصلی بازارگرایی، منابع شرکت، آمیخته بازاریابی، محیط کلان با مهم ترین مولفه عوامل سیاسی/ اقتصادی بوده و مولفه های عملکرد صادراتی فرآورده های نفتی ایران عبارتند از: عملکرد مالی، رضایت مشتری، نگه داشتن مشتری. در بیشتر مطالعات پیشین از سنت اثبات گرایی و کمی گرایی استفاده شده در حالی که در این پژوهش از تحلیل کیفی استفاده شد؛ در این تحقیق سعی شده با در نظر گرفتن جنبه های مختلف ویژگی های ایران مدلی متناسب بر اساس مولفه های تاثیرگذار بر عملکرد صادراتی فرآورده های نفتی ایران ارایه شود.