مقایسه اثرات قلبی ریوی و بی دردی حاصل از تزریق اپیدورال داروهای لیدوکائین، بوپیواکائین ودکس مدتومدین به دنبال جراحی برداشت رحم و تخمدان در سگ

بی حسی اپیدورال به دلیل بی دردی حین عمل و کاهش نیاز به بیهوشی عمومی به طور گسترده ای به عنوان یک روش بی حسی کمکی در سگ ها مورد استفاده قرار گرفته است.  هدف از این مطالعه مقایسه ی بی دردی بعد از عمل و تغییرات قلبی ریوی پس از تزریق اپیدورال لیدوکایین، بوپیواکایین و دکس مدتومیدین پس از عمل برداشت رحم و تخمدان در سگ ها بود.  برای این منظور، 15 قلاده سگ بالغ سالم، از نژاد مخلوط با وزن متوسط ​​41/1 ± 76/12 کیلوگرم به طور تصادفی به سه گروه (لیدوکایین 5/2 میلی گرم/کیلوگرم، بوپیواکایین 1 میلی گرم/کیلوگرم و دکسمدتومیدین 10 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن با حجم نهایی 36/0 میلی لیتر/کیلوگرم) تقسیم شدند.  ضربان قلب، تعداد تنفس، فشار متوسط ​​شریانی و درجه حرارت مقعدی قبل از تزریق اپیدورال و در طی زمان جراحی و تا 6 ساعت بعد از پایان جراحی ارزیابی شد.  پس از عمل درد تا 6 ساعت ارزیابی شد.  ضربان قلب در 2 و 3 ساعت پس از عمل در گروه دکسمدتومیدین در مقایسه با دو گروه دیگر کم تر بود.  با مقایسه ی تعداد تنفس در هر سه گروه، تعداد تنفس در گروه دکسمدتومیدین در ساعت های 1، 3، 4 و 5 کم تر از گروه بوپیواکایین بود.  ارزیابی درد با استفاده از روش های SDS، VAS و UMPS انجام شد.  از نظر ارزیابی درد با استفاده از روش های SDS، VAS و UMPS در 2 ساعت اول پس از جراحی تفاوت معنی داری بین سه گروه وجود نداشت.  با روش UMPS در 4 و 5 ساعت پس از جراحی، بوپیواکایین و دکسمدتومیدین در مقایسه با لیدوکایین بی دردی بهتری داشتند.  در ساعت 6، دکسمدتومیدین ضددردی بهتر نسبت به بوپیواکایین داشت.  بر اساس نتایج، دکسمدتومیدین اثر ضددردی بهتر نسبت به سایر داروها داشته باشد.