ارزیابی بالینی تجویز خوراکی کتامین همراه با آسپرومازین یا میدازولام در گربه ها : یک مطالعه مقدماتی

روش های متعددی جهت القاء بیهوشی در حیوانات وجود دارد.  داروهای بیهوشی خوراکی، جهت مقید کردن کوتاه مدت، در اغلب حیوانات سالم مناسب هستند.  هدف از انجام مطالعه ی حاضر، ارزیابی مقایسه ای اثرات داروهای بیهوشی کتامین تنها، کتامین همراه با آسپرومازین و کتامین با میدازولام به صورت خوراکی، بر علایم حیاتی بدن، طول دوره ی بیهوشی و رفلکس های عصبی در گربه بود.  این تحقیق روی 15 قلاده گربه بالغ سالم از نظر بالینی انجام شد که به 3 گروه مساوی A (کتامین تنها)، B (کتامین با آسپرومازین) و C (کتامین با میدازولام) تقسیم بندی شدند.  در گروه A، کتامین تنها با دوز 80 میلی گرم/کیلوگرم، یک بار خورانده شد.  در گروه B، ابتدا آسپرومازین با دوز 15/0 میلی گرم/کیلوگرم و پس از 30 دقیقه، کتامین به گربه ها خورانده شد.  گروه C، مشابه گروه B بود، با این تفاوت که به جای آسپرومازین، میدازولام با دوز 3/0 میلی گرم/کیلوگرم تجویز گردید.  گروه B، کم ترین تغییرات را بر ضربان قلب داشت و از لحاظ تاثیر بر درجه حرارت بدن و تنفس، گروه C بهتر بود.  در مورد رفلکس های عصبی، تفاوت معنی داری مشاهده نگردید؛ اما از نظر طول دوره بیهوشی، تغییرات معنی داری بین گروه های B (2/37 دقیقه) و C (4/37) با گروه A (26) مشاهده گردید.  القاء بیهوشی در گروه های B (4/1±6/14 دقیقه) و C (14/1±6/15) نسبت به گروه A (34/2±20) بهتر بود.  زمان اولین حرکت ارادی در گروه های A، B و C به ترتیب در دقایق 38/2±2/38، 54/2±43 و 27/3±8/44 ثبت گردید.  تجویز خوراکی میدازولام یا آسپرومازین همراه با کتامین، به دلیل طول دوره ی بیهوشی طولانی تر و لرزش های ماهیچه ای کم تر، نسبت به کتامین تنها، روش مناسب تری برای ایجاد بیهوشی در گربه ها است.