بررسی تاثیر متقابل فقه سیاسی شیعه و انقلاب اسلامی ایران

انقلاب اسلامی ایران به عنوان یکی از بزرگترین پدیده های قرن بیستم، مهمترین انقلاب سیاسی دینی جهان شناخته می شود که تاثیرات مختلفی را در سطوح ملی و بین المللی از خود بر جای گذاشته است. ایدیولوژی شیعی، عنصری کلیدی در بحث ریشه شناسی این انقلاب است و از جمله بن مایه های اساسی این ایدیولوژی، مفهومی تحت عنوان فقه سیاسی است که ارتباطی دو سویه با پدیده انقلاب اسلامی دارد. این مقاله سعی دارد با روش کیفی و مطالعه اسنادی به تاثیرات متقابل فقه سیاسی تشیع و انقلاب اسلامی بپردازد. از این رو با بررسی اسناد و منابع کتابخانه ای، داده های مورد نیاز در قالب فیش های تحقیقاتی استخراج، و در فرآیند انجام این تحقیق استفاده شده است. بر اساس یافته های به دست آمده، از یک سو امام خمینی (ره) به عنوان بنیان گذار انقلاب اسلامی، با بهره گیری از فقه سیاسی تشیع، این انقلاب را پی ریزی و به پیش برده است؛ اما از سوی دیگر انقلاب اسلامی نیز با ایجاد فضا و عرصه های بدیع، تاثیر بسیاری در تحول و ارتقای فقه سیاسی شیعه داشته است. البته طبیعی است این رابطه متقابل با موانع، چالش ها و آسیب هایی نیز همراه باشد که این مقاله تا حدی به آن ها پرداخته است.