اثر جایگزینی کنجاله سویای حلالی با کنجاله سویای اکسترود بر عملکرد و وضعیت متابولیکی گاوهای ‏تازه زای هلشتاین

هدف از اجرای این پژوهش مقایسه کنجاله سویای حلالی با کنجاله سویای اکسترود شده در دمای 135 درجه سانتی گراد بر روی عملکرد و وضعیت متابولیکی گاوهای تازه زای هلشتاین بود. 24 راس گاو هلشتاین (وزن بدن ± SD؛  33/28 ± 45/614) به طور تصادفی به دو جیره از روز زایش تا 21 روز پس از زایش اختصاص یافتند: 1- شاهد (حاوی کنجاله سویای حلالی؛ SSBM) و 2- آزمایشی (حاوی کنجاله سویای اکسترود شده؛ ESBM). گاوها به طور انفرادی نگهداری و با جیره های کاملا مخلوط تغذیه شدند و خوراک مصرفی و بقایا به طور روزانه ثبت شدند. تولید شیر هر گاو به طور روزانه ثبت شد و نمونه گیری از شیر به طور هفتگی جهت تعیین ترکیبات شیر انجام شد. وزن بدن و امتیاز وضعیت بدنی گاوها بلافاصله پس از زایش و 21 روز پس از زایش تعیین شدند. ماده خشک مصرفی در گاوهای ESBM در مقایسه با گاوهای SSBM بالاتر بود (01/0 ˂ P). گاوهای تغذیه شده با ESBM، 71/3 کیلوگرم در روز شیر بیشتری نسبت به گاوهای SSBM تولید کردند (05/0P<). درصد چربی شیر در گاوهای ESBM کم تر از گاوهای SSBM بود (05/0P<). گاوهای ESBM غلظت گلوکز خون کمتر (01/0P<) و کلسترول خون بیشتری (01/0 ˂ P) نسبت به گاوهای SSBM داشتند. میانگین دمای راست روده ای، تغییرات امتیاز وضعیت بدنی و وزن بدن و بازده خوراک بین تیمارها متفاوت نبود (1/0P>). در کل، نتایج این پژوهش نشان داد که جایگزین کردن کنجاله سویای حلالی با کنجاله سویای اکسترود، DMI و تولید شیر را در گاوهای تازه زا افزایش داد.