بررسی آثار تغذیه ای لسیتین سویا و ویتامین ‏E‏ بر شاخص های کیفی اسپرم در خروس های اجداد ‏هوبارد

با به کارگیری 36 قطعه خروس اجداد هوبارد در سن 45 هفتگی، آزمایشی با هدف بررسی اثر ویتامین E و لسیتین سویا در خوراک، بر برخی فراسنجه های کیفی و کمی اسپرم طراحی شد. آزمایش در طی 60 روز و با چیدمان فاکتوریل (2×2) در قالب طرح کاملا تصادفی با دو سطح لسیتین (صفر و یک درصد در هر کیلوگرم خوراک) و دو سطح ویتامین E (صفر و 300 میلی گرم در کیلوگرم خوراک) انجام گرفت. اسپرم گیری در روزهای صفر، 20، 40 و 60 آزمایش انجام شد. نتایج نشان داد بالاترین غلظت و بیشترین جنبایی کل در اسپرم خروس هایی مشاهده شد که جیره حاوی ویتامین E + لسیتین سویا دریافت کرده بودند (05/0P<). حجم اسپرم و صفات وابسته به جنبایی نیز تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. همچنین با اینکه تیمارهای آزمایشی اثری بر درصد مورفولوژی غیرنرمال، و درصد اسپرم با DNA آسیب دیده نداشت، اما یکپارچگی غشای پلاسمایی، و زنده مانی اسپرم تحت تاثیر تیمار حاوی لسیتین سویا + ویتامین E افزایش معنی داری یافت. کمترین میزان مالون دی آلدیید در منی خروس هایی یافت شد که همزمان لسیتین سویا و ویتامین E دریافت کرده بودند (05/0P<). بررسی اثر متقابل زمان× جیره در خصوص صفات جنبایی کل و پیش رونده، غلظت اسپرم، زنده مانی، یکپارچگی غشا و میزان مالون دی آلدیید نشان داد که این صفات در روزهای پایانی آزمایش، متاثر از تیمار حاوی ویتامین E + لسیتین سویا بهبود یافتند (05/0P<). بنظر می رسد به کارگیری همزمان ویتامین E و لسیتین سویا در جیره خروس های مسن، منجر به بهبود وضعیت کیفی اسپرم شود.