نیازسنجی دوره های آموزشی عشایر منطقه سیستان درخصوص الگوی مناسب تغذیه دام

این تحقیق از لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات جزء تحقیقات توصیفی - همبستگی بود که با استفاده از تکنیک پیمایش صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل 4805 نفر بهره بردار کشاورزی در پنج شهرستان از منطقه سیستان بود که با استفاده از فرمول کوکران نمونه ای به حجم 355 نفر از آن انتخاب و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط کمیته تحقیق مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از یک آزمون مقدماتی و تکمیل 30 پرسشنامه در جامعه آماری و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بخش های مختلف آن در حد مطلوب مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های تحقیق در خصوص مهمترین نیازهای آموزشی پاسخگویان نشان از آن داشت که آشنایی با خوراک های مورد نیاز دام، آشنایی با روش های برآورد نیاز غذایی دام و اصول تغذیه دام و احتیاجات تغذیه ای دام از اولویت بالایی نسبت به سایر موارد برخوردار بوده اند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل همبستگی تحقیق حاکی از آن بود که بین متغیرهای فاصله محل زندگی تا مرکز شهر، تعداد دام سبک عشایر و تعداد دفعات شرکت در دوره های آموزشی مختلف با نیازهای آموزشی آنان در خصوص تغذیه در سطح اطمینان 99 درصد رابطه معنی دار و بین تعداد دفعات مراجعه به مراکز خدمات کشاورزی و عشایری و تعداد دام سنگین در سطح اطمینان 95 درصد رابطه مثبت و معنی داری با نیازهای آموزشی عشایر داشت. همچنین یافته های حاصل از مقایسه میانگین گویای این مطلب بود که بین سطوح مختلف تحصیلات عشایر مورد مطالعه و نیازهای آموزشی آنان در خصوص تغذیه دام رابطه معنی داری مشاهده گردید.