تاثیر آموزش نوشتاری مشارکتی ازطریق اترپد بر عملکرد نوشتاری، خودکارآمدی نوشتاری، اسناد زبان آموزان ایرانی

هدف از این مطالعه بررسی اثرات آموزش نوشتاری از طریق اترپد (Etherpad) در مقایسه با آموزش نوشتاری چهره به چهره بر عملکرد نوشتاری و خودکارآمدی نوشتاری زبان آموزان ایرانی است. همچنین این مطالعه به بررسی نگرش زبان آموزان نسبت به تاثیرات اترپد و علل موفقیت یا شکست آن ها در عملکرد نوشتاری نیز پرداخته است. بدین منظور، 90 نفر از دانشجویان رشته زبان انگلیسی، برای شرکت در مطالعه به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه (اترپد و چهره به چهره) تقسیم شدند. علاوه بر آزمون نوشتاری آیلتس، پرسشنامه خودکارآمدی نوشتاری به عنوان پیش آزمون به دانشجویان داده شد. سپس در طی دوره آموزشی، به زبان آموزان نحوه نگارش مقالات استدلالی آموزش داده شد. و درنهایت، زبان آموزان به آزمون نوشتاری آیلتس و پرسشنامه خودکارآمدی نوشتاری به عنوان پس آزمون پاسخ دادند. پس از اتمام فرآیند پاسخگویی، با20 نفر از دانشجویان گروه اترپد به منظور بررسی نگرش آنان نسبت به علل موفقیت یا شکست و همچنین تاثیر اترپد بر عملکرد نوشتاری مصاحبه شد. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که گروه اترپد عملکرد نوشتاری بهتری و خودکارآمدی نوشتاری بالاتری نسبت به گروه چهره به چهره در پس آزمون داشتند. هم چنین، تجزیه و تحلیل داده های مصاحبه نشان داد که دانشجویان موفقیت خود را در این دوره آموزشی، به علل داخلی و خارجی نسبت دادند. در حالی که، آنها شکست خود را به عوامل داخلی بیشتر از عوامل خارجی نسبت دادند. علاوه بر این، دانشجویان به طور کلی اترپد را به عنوان یکی از مهمترین علل موفقیت خود در عملکرد نوشتاری، گزارش کردند.