خودسنجشی،همکلاس سنجشی و مدرس سنجشی و مقایسه تاثیر آنها بر کاربرد استراتژی های نوشتن به زبان انگلیسی در فراگیران زبان خارجه ی انگلیسی

در این تحقیق تاثیر خودسنجشی، همکلاس سنجشی و مدرس سنجشی بر روی کاربرد استراتژی های نوشتن به زبان خارجه انگلیسی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 60 زبان آموز سطح متوسطه از دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین انتخاب شده و در چهار گروه (سه گروه تجربی و یک گروه کنترل) مورد مطالعه قرار گرفتند. بعد از تایید هم ترازی نسبی سطح افراد آزمودنی از طریق آزمون ANOVA، یادداشت ها و ثبت عملکردهای جلسات آموزشی جهت گردآوری داده ها استفاده گردید. تحلیل توصیفی و توضیحی جهت تحلیل و طبقه بندی استراتژی های انتخابی فراگیران در نوشتن به زبان انگلیسی بکار گرفته شد و از این طریق محقق نوع، بسامد و درصد کاربرد استراتژی ها را مشخص نمود. نتایج نشان داد که گروه های تجربی (خودسنجشی، هم کلاس سنجشی و مدرس سنجشی) از استراتژی های شناختی و فراشناختی بیشتری نسبت به گروه کنترل استفاده نموده اند. تمرکز بر انتخاب کلمات، ساختارهای پیچیده بعنوان مدل و کاربرد ساختارهایی که مورد علاقه فراگیران بوده و مطلوب دانسته شده، پر بسامدطرین استراتژی ها بود. آموزش استراتژی هایی که بیشترین کاربرد را در بین آزمودنی های این تحقیق داشتند میتواند در مراکز آموزش زبان خارجه انگلیسی باعث سرعت فراگیری مهارت نوشتن شود.