سنتز نانوذرات اکسید روی/گزنه به روش شیمیایی مرطوب و بررسی فعالیت ضدباکتریایی آن در برابر استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به چند دارو، جداسازی شده از زخم های دیابتی

با ظهور علوم جدیدی مانند فناوری نانو و هم سویی آن با علوم مهندسی، زیست‌شناسی و پزشکی، امید به درمان بیماری‌های عفونی افزایش یافته است. از عفونت‌هایی که دامنه وسیعی از افراد جامعه را گرفتار خود کرده، عفونت زخم‌های دیابتی است که یکی از عوامل آن، باکتری استافیلوکوکوس اوریوس است. در این پژوهش، با بهره‌گیری از علم نانو و تلفیق آن با گیاه درمانگر گزنه که گیاه چندساله علفی و دارای ارزش غذایی و دارویی فراوانی است، نانوذرات اکسید روی/گزنه سنتز شد. سنتز نانوذرات اکسید روی/گزنه به روش شیمیایی مرطوب انجام شد. ارزیابی ساختاری و ریزساختاری نانوذرات اکسید روی/گزنه سنتز‌شده به‌وسیله پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و طیف‌سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) انجام شد. تاثیر ضدباکتریایی این نانوذرات بر استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به آنتی‌بیوتیک جدا شده از زخم دیابتی بررسی شد. عملکرد ضدباکتریایی نانوذرات اکسید روی/گزنه در برابر ایزوله‌‌های مقاوم به چند داروی (MDR) استافیلوکوکوس اوریوس، از طریق آزمون کیفی انتشار چاهک در آگار در غلظت‌های 032/0 تا 256/0 گرم/میلی لیتر نانوذرات سنتزشده انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که ‌اندازه نانوذرات سنتز شده، 100 نانومتر و ریخت‌شناسی آن‌ها دوکی‌شکل بود و بیشترین خاصیت ضدباکتریایی این نانوذرات، در غلظت 256/0 ‌گرم/میلی‌لیتر، روی جدایه‌های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به آنتی‌بیوتیک، با قطر ‌هاله 20 میلی‌متر و کمترین ‌هاله عدم رشد در غلظت 032/0 ‌گرم/میلی‌لیتر مشاهده شد. با توجه به یافته‌های این پژوهش، به‌نظر می‌رسد نانوذرات اکسید روی/گزنه، فعالیت ضدباکتریایی بهتری علیه باکتری‌های استافیلوکوکوس اوریوس‌ مقاوم به آنتی‌بیوتیک جداشده از زخم دیابتی داشتند.