بررسی ارتباط میان سبک های خورانش مادران با چاقی، اضافه وزن و خطر اضافه وزن در میان کودکان 6-2 سال

امروزه اضافه وزن و چاقی در کودکان پیش دبستانی روند رو به افزایشی دارد. والدین از طریق اتخاذ سبک خورانش نقش بسزایی در وزن کودکان دارند. بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط میان سبک های خورانش مادران با شاخص نمایه توده بدنی کودکان بود.

این مطالعه مقطعی در مهدکودک های شهر مشهد بر روی 261 مادر دارای کودک 6-2 سال انجام شد. تکمیل "پرسشنامه جامع سبک خورانش کودک" CFPQ (Comprehensive Feeding Practices Questionnaire) توسط پرسشگران آموزش دیده با مصاحبه از مادران انجام شد. قد و وزن کودک اندازه گیری شده و  شاخص امتیاز Z نمایه توده بدنی برای سن (BAZ) توسط نرم افزارهای Plus WHO Anthro و WHO Anthro محاسبه گردید.

میانگین± انحراف معیار سنی کودکان مورد مطالعه 0/1±8/4 سال بود و حدود 45% از کودکان دختر بودند. نمایهBAZ  در کودکانی که مادران آن ها تبعیت بالاتری از سبک خورانش محدودیت با هدف کنترل وزن داشتند نسبت به مادران با تبعیت پایین، به میزان 57/10 برابر در مدل تعدیل شده بیشتر بود (001/0>P). از سوی دیگر، مادران با تبعیت بالا از سبک خورانش مشارکت کودک در برنامه ریزی غذایی و الگوسازی در مقایسه با مادران با تبعیت پایین از سبک های فوق،خطر داشتن میزان بالا در نمایه BAZ کودکان به ترتیب به میزان 69% و 67% درصد در مدل تعدیل شده کاهش یافت (به ترتیب، نسبت شانس=56/0، فاصله اطمینان 95%=84/0-37/0، 005/0=P و نسبت شانس=57/0، فاصله اطمینان 95%=95/0-34/0، 032/0=P). میان سایر سبک های خورانش و نمایه BAZ ارتباط معنی داری مشاهده نشد.

مطالعه حاضر نشان داد که سبک های خورانش مطلوب تر، با وضعیت بهتر نمایه BAZ و سبک های خورانش کمتر مطلوب با وضعیت ضعیف تر نمایه BAZ در ارتباط بودند.