توسعه مسیر شغلی پرستاران: شناسایی لنگر های شغلی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شیراز

پرستاران بزرگترین گروه ارایه کننده خدمات مراقبتی در نظام سلامت هستند که با ارایه مراقبت های بهداشتی-درمانی، نقش کلیدی و مهمی در سلامت جامعه به عهده دارند. ازاینرو نگهداشت و توسعه این گروه از رسالت های جدایی ناپذیر مدیریت منابع انسانی در نظام سلامت به شمار می رود. با توجه به اینکه یکی از ابزارهای توسعه مسیر شغلی، تعیین لنگر های شغلی است؛ این پژوهش با هدف شناسایی لنگر های شغلی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شیراز به منظور توسعه مسیر شغلی آن ها در سال 1399 انجام شد.

این پژوهش مقطعی بر روی 268 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان ها و مراکز آموزشی درمانی زیرمجموعه دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد شاین جمع آوری و با آزمون های تی مستقل و آنووا در نرم افزار SPSS 23 تحلیل شدند.

از بین لنگر های شغلی، خدمت رسانی و ایثار (1/72 ± 24/74) بیشترین و شایستگی مدیریتی (2/32 ± 16/35) کمترین میانگین نمره را داشتند. همچنین در زنان میانگین خلاقیت و کارآفرینی به طور معنی داری بیشتر از مردان بود (0/04 =  p)؛ و در مردان میانگین چالش های محض به طور معنی داری بیشتر از زنان بود (0/04 =  p). به علاوه افراد دارای تحصیلات کارشناسی نسبت به افراد دارای مدرک کاردانی، تمایل بیشتری به شایستگی فنی-کارکردی نشان داده اند (0/02 =p)؛ و پرستاران کارشناس بالینی تمایل بیشتری به مدیر شدن داشتند (0/04 =  p). پرستاران شرکتی نیز تمایل بیشتری به سبک زندگی داشتند (0/04 =  p).

در لنگر خدمت رسانی و ایثار که بالاترین میانگین نمره را در پرستاران موردمطالعه داشت، فرد با دنبال کردن آرمانی مقدس و نیز رفع نیازهای دیگران برانگیخته می شود. درحالیکه شایستگی های مدیریتی اولویت پرستاران موردمطالعه نبود. ازاینرو فرصت رشد و ارتقا در حوزه پرستاری صرفا رسیدن به جایگاه مدیریتی نیست. بنابراین پیشنهاد می شود مدیریت منابع انسانی دانشگاه، مسیر شغلی افراد را بر اساس لنگر ها و علایق خاص آن ها تعریف نماید تا افراد را از نظر ذهنی و به لحاظ بهداشت روانی، برای ایجاد یک جو مساعد و عملکرد بهتر آماده سازد.