مقایسه ی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های سالمونلا تیفی موریوم و اشریشیاکلی جداشده از محتویات روده و پوست نزدیک به پرینه در سگ های استان اصفهان

سالمونلا و اشریشیاکلی از عوامل مهم عفونت های روده ای و اسهال می باشند. افزایش مقاومت سالمونلا و اشریشیاکلی نسبت به آنتی بیوتیک های رایج به عنوان یک مشکل جهانی مطرح است. از آنجایی که سگ های خانگی به عنوان منابع بالقوه ی این دو باکتری مطرح می باشند، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های سالمونلا تیفی موریوم و اشریشیاکلی جداشده از محتویات روده و پوست نزدیک به پرینه در سگ های استان اصفهان انجام شد. سواب های رکتال و پوستی اخذ شده از 100 سگ ارجاعی به کلینیک های حیوانات خانگی در شهر اصفهان کشت داده شدند. پس از کشت میکروبی و تایید مولکولی جدایه های سالمونلا تیفی موریوم و اشریشیاکلی، حضور شایع ترین ژن های کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی در این جدایه ها به روش PCR و الگوی فنوتیپی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش انتشار دیسک ارزیابی شدند. تمام جدایه های اشریشیاکلی جداشده از محتویات روده به جنتامایسین، تتراسایکلین، سیپروفلوکساسین و تری متوپریم-سولفامتوکسازول مقاوم بودند. همچنین همه جدایه های سالمونلا تیفی موریوم جداشده از محتویات روده نسبت به تتراسایکلین مقاومت نشان دادند. در تمام جدایه های اشریشیاکلی جداشده از محتویات روده ژن dfrA1 ردیابی شد. شایع ترین ژن ردیابی شده در جدایه های سالمونلا تیفی موریوم جداشده از محتویات روده tetB  و dfrA1، (80 درصد) بودند. مقاومت آنتی بیوتیکی چندگانه در این جدایه ها نشان دهنده استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها بوده و لزوم انجام آنتی بیوگرام جهت انتخاب موثرترین آنتی بیوتیک در درمان بیماری ها را بیش از پیش نشان می دهد.